Wijsheid heeft niets te maken met kennis. Wijsheid heeft te maken met onschuld. Kennis komt van buitenaf. Wijsheid welt op van binnenuit. Wijsheid komt alleen op wanneer het ego is vergeten. Dit wonder kan plaatsvinden bij mediteren. Mediteren is het begin van zelfkennis. Zonder zelfkennis blijft een mens eindeloos steken in verwarring, herhaling en ellende.
Consensus in de wetenschap is een politieke of strategische beslissing, geen wetenschap. Deskundigen en wetenschappers zijn het voortdurend met elkaar oneens.
Het is niet onze deskundigheid maar onze intentie die bepaalt of we juiste beslissingen nemen. Want wijsheid is geen feitenkennis en ook geen kwestie van meer ervaringen hebben en zelfs is het niet de vaardigheid om kennis en ervaring toe te kunnen passen.
Wijsheid is een kenmerk van de psychologische of spirituele relatie tussen de mens en zijn ervaringen. Wanneer deze relatie wijs en harmonieus is, wordt de mens door zijn ervaringen bevrijd, maar wanneer zij niet wijs en niet harmonieus is, wordt de mens door zijn ervaringen gevangen.
Het is een gemakkelijke instinker om geen verschil te zien tussen angst voor het onbekende en respect voor het onbekende.
Spiritualiteit is een diep gevoel van innerlijke vrijheid dat is gebaseerd op het besef dat het zelf volledig verenigd en in harmonie is met het leven, met het Zelf van het universum, met God of hoe je dat principe ook wilt noemen.
Kennis die buiten jezelf staat is in feite halve kennis
Feiten, kennis en feitenkennis staan niet los van jouzelf. Gewoonlijk openbaart jouw kennis alleen maar het gekende, de kenner blijft on-gemanifesteerd. Gewoonlijk is je kennis gericht op één punt en die pijl wijst niet naar jou. Kennis die alleen buiten jezelf staat is dus feitelijk halve kennis. Kennis zal je van alles openbaren over de wereld maar niet over jezelf tenzij er ook een pijl op jou gericht is.
Alle meditatietechnieken zijn er op gericht die kenner te onthullen. Als je iets weet, wees je dan altijd bewust van degene die dat weet. Laat die niet verloren gaan in het object. Laat je kennis tweeledig zijn, laat het twee kanten opstromen. Word je bewust van het gekende en de kenner. Laat je uitgaande aandacht regelmatig terugkeren en rusten in de bron. Verlies geen van beide uit het oog. Met een beetje oefenen kun je je geleidelijk bewust worden van beide. En dan gebeurt er een wonder. Het is een van de oudste technieken.
Mediteren is toestaan dat dingen gebeuren. Het levert een enorme psychische verlichting op wanneer het bewuste ego afstand heeft gedaan van de onnodige en impertinente gedachte dat het verantwoordelijk is voor het aansturen van en zich bemoeien met alles wat er om zich heen gebeurt. In stilte luisteren naar klankschalen en mediteren is met je aandacht naar binnen gaan.
Het onbewuste is niet zoals sommige mensen denken een geestelijke vuilstortplaats. Het is eenvoudigweg de ongebonden natuur, demonisch en goddelijk, pijnlijk en plezierig, afstotelijk en vol schoonheid, wreed en medelevend, destructief en creatief. Het is de bron van heldhaftigheid, liefde en inspiratie en ook van angst, haat en misdaad.
Het lijkt er waarachtig op dat we een exacte kopie van de wereld om ons heen in ons meedragen, want de wereld is een spiegel van onze ziel en de ziel is een spiegel van de wereld. Mediteren is het begin van zelfkennis. En zonder zelfkennis blijft een mens eindeloos steken in verwarring, herhaling en ellende. Dus als je het onbewuste leert voelen, begin je niet alleen jezelf te begrijpen maar ook anderen. Je wereld staat niet los van jou, jij staat niet los van de wereld.