Dank je wel Volker voor het mogen publiceren van jouw tekst.
Een oude man ging sterven maar hij was bang. Hij had in zijn leven een groot vermogen vergaard maar niet altijd even eerlijk… De oude man kon niet loslaten. Het lijden duurde al vele weken.
Mag ik vragen: hoe weet je dat?
Een van zijn bedienden werd er door de familie op uit gestuurd om Meister Eckhart te halen. Meister Eckhart ging met de bediende mee om de man die niet kon sterven te helpen met sterven. De oude man sloeg zijn ogen op en zag Meister Eckhart bij zijn bed zitten.
Meister Eckhart vroeg hem “Wat belet je om te sterven?” De oude man vertelde dat hij alleen maar duivels zag die hem wilden belagen en naar de hel slepen. Die duivels waren daar omdat hij in zijn leven alleen maar had vergaard en daarbij soms ook bedrog toepaste. En nu stonden de duivels klaar om hem te straffen.
Aha zo sprak de Meister, maar mag ik vragen hoe weet je dat ze klaar staan om je te straffen? Zou het kunnen zijn dat je lijden wordt veroorzaakt doordat je vasthoudt aan je neigingen om te vergaren? Te grijpen in plaats van je handen en hart te openen? Te laten gaan? – Maar dan grijpen ze mij! riep de oude man.
Duivels goed bekijken
De Meister vroeg de bange oude man om die duivels goed te bekijken. Niet ontvluchten maar kijken… De Meister pakte de trillende hand van de oude man. Kom dan gaan we samen die duivels bekijken… En ja, de duivels schreeuwden en rukten aan kettingen… scholden, spogen vuur en andere narigheid. De oude man wilde weer wegrennen, maar werd nu tegengehouden door de hand van de Meister.. Kijk, kijk, kijk!! En de oude man keek. En de Meister vroeg hem om ook te luisteren.
En zo was het dat de oude man luisterde naar de verhalen van de duivels. En die vertelden hem over de oorsprong van hebzucht, over angst om te verliezen, over verdriet dat niet gezien was om eenzaamheid en alles wat in zijn leven had geschreeuwd om aandacht.
En de Meister liet de oude man zien dat de duivels eigenlijk engelen waren die hielpen om de ketens die hem aan de aarde bonden los te laten. Geschiedenis, denken, voelen, lichaam.
Nu kon hij sterven, de oude man en hij stierf. Een leven verloren, een ZIJN ontvangen.
VH
Devil’s trill sonate van Tartini
Componist Giuseppe Tartini over het ontstaan van zijn compositie:
“One night, in the year 1713 I dreamed I had made a pact with the devil for my soul. Everything went as I wished: my new servant anticipated my every desire. Among other things, I gave him my violin to see if he could play.
How great was my astonishment on hearing a sonata so wonderful and so beautiful, played with such great art and intelligence, as I had never even conceived in my boldest flights of fantasy. I felt enraptured, transported, enchanted: my breath failed me, and I awoke.
I immediately grasped my violin in order to retain, in part at least, the impression of my dream. In vain! The music which I at this time composed is indeed the best that I ever wrote, and I still call it the “Devil’s Trill”, but the difference between it and that which so moved me is so great that I would have destroyed my instrument and have said farewell to music forever if it had been possible for me to live without the enjoyment it affords me.”