‘Onvermijdelijk’ geworden alcoholgebruik, voortdurend met je aandacht online zijn, zucht naar de allerzoetste /zoutste producten, gewend zijn aan lawaai, afkeer van- of angst voor stilte, neiging tot dwingen, afgenomen vermogen zichzelf en/of ander te kunnen horen, zouden gezien kunnen worden als uitingen van toegenomen ongevoeligheid.
De mens kan veel leren van kinderen. Eens was jij een kind en je weet wat dat betekent. Maar je bent het vergeten. Je kunt weer als een kind naar de wereld gaan kijken. Vanuit de gevoelsdimensie. Iedere dag en overal zijn er mogelijkheden om dat even te doen.
Een paar ogenblikken
Als je ’s morgens wakker wordt dan zou je eens niet meteen kunnen beginnen met swipen en denken. Gedurende een paar ogenblikken kun je weer zijn als een kind. Onschuldig, fris. Niet denken aan hoe het straks moet met de file of de trein. Er is nog genoeg tijd voor dat soort onzin. Alleen maar wachten. Een paar ogenblikken luisteren naar de geluiden om je heen.
Als je ademhaalt voel dan je adem – de ademtocht naar binnen en naar buiten. Voel! Voel je eigen lichaam, heb je het ooit echt gevoeld? Op een liefdevolle manier aangeraakt? De hele beschaving is bang dat iemand zichzelf aanraakt.
Zo is het gegaan. Raak je ogen aan met je handpalmen. Voel de aanraking en je ogen worden onmiddellijk fris en levendig. Als je jezelf niet op een liefdevolle manier kunt aanraken dan stompt je lichaam af.
Kettingreactie
Deze technieken veranderen je lichaamschemie op een heel andere manier dan het spelen van games en het doorstaan van het t.v. journaal dat doen. En dat veroorzaakt een kettingreactie. Als je die methode enkele maanden doet leef je in een andere wereld, want jij bent veranderd. Als er geen gevoel is, dan is verbeeldingskracht onmachtig, nutteloos. Alleen een voelende verbeeldingskracht geeft resultaat.
Zachte realiteit