Het moment dat je uit je telefoon vandaan weet te komen, uit je handige apps, uit je games, je filmpjes, je ‘wereldnieuws’, je analyses je prognoses en even ontsnapt uit je hermetisch geïsoleerde SMART- woning. Die zonnige middag waarop je uit de tunnel van de nauwe concentratie floept en meteen ook de winter uit het voorjaar in. Opeens wordt het breder en helder, zie je alles om je heen, want ja: je bent er uit. En als je d’r uit bent dan begin je d’r in te komen.
Eddy zong in 1951 al over mindful wandelen
‘Hoe gaat het ermee’ was in 1951 een hit voor Eddy Christiani (niet te verwarren met Denny Christiani van de Marsupisalami en het Slager-festival). Deze meneer Eddy was de eerste elektrische gitarist in Nederland en hij zong vijftig jaar voordat het zo ging heten dit liedje over mindful wandelen:
Zo’n heel klein straatje rond een glimlach om je mond
Ik loop een blokje om, kijk wie ik tegen kom het zijn die leuke buurtjes van benee, mevrouwtje meneertje voortreffelijk weertje, hoe gaat het ermee? Daar komt een kinderpaar de handjes in elkaar, wat kijken zulke kleuters toch tevree, hij zegt ze heet Antje en ikke heet Jantje, hoe gaat het ermee.
Dan maak ik met de bakkersvrouw een praatje over dit, of dat. De goeie ouwe tijd of over baby’s, och het geeft niet wat. Zo’n heel klein straatje rond een glimlach om je mond, al kijkt de één of ander ontevree. Je lacht maar je doet maar, je knikt maar je groet maar, hoe gaat het ermee.
Je voelt je dan de hele dag okee
Ik kijk eens bij de schlager, de prijzen worden lager, daar loopt mevrouw van Dalen die gaat gebakjes halen, het poesje van de buren zit voor het raam te gluren. Zo zie ik van alles wat op mijn pad. Zo’n heel klein straatje rond daarvan blijf je gezond, je voelt je dan de hele dag okee. Bekenden ontmoet je en iedereen groet je: hoe gaat het ermee. Tekst: Jaap Valkhoff.