Wij meten altijd met twee maten, heb je dat in de gaten? De ene maat is voor onszelf en de andere is voor de rest. Als je boos bent dan rechtvaardig je altijd je woede maar als iemand anders boos wordt dan begin je altijd kritiek te leveren. Jouw verontwaardiging is vanzelfsprekend maar die van anderen is alleen maar ‘van de zotte’, ´pervers´. Wat jij doet is altijd goed. Of zelfs als het niet goed is, dan was het ´nodig voor iemands eigen bestwil´. Je vindt er altijd wel een rationele verklaring voor. Anderen doen het zelfde, maar dan geef je die rationalisatie niet. We meten met twee maten – de ene maat is voor onszelf en de andere is voor de rest. Zo´n geest die met twee maten meet kan onmogelijk rechtvaardig zijn en veroorzaakt voortdurend problemen. Alleen een rechtvaardige geest kan dat meten met twee maten laten vallen.

We geloven: wat verkeerd is dat ligt in de ander en wat juist is ligt in mij. Je denkt al dat je goed bent en de ander is verkeerd. De wereld moet veranderd worden, niet jij.

Daarom zijn er altijd leiders, bewegingen en profeten. Ze blijven verkondigen dat ze de wereld zullen veranderen, een revolutie, een reset teweeg zullen brengen, terwijl we al zoveel revoluties achter de rug hebben terwijl de mens onveranderd blijft  en de wereld dus in dezelfde problemen blijft verkeren.

Hoe verander ik zelf? is de religieuze vraag, hoe verander ik ieder ander? is de politieke vraag

Alleen gezichten en etiketten veranderen, maar de problemen gaan door. Het gaat er niet om hoe je de wereld kunt veranderen. Niet de wereld is verkeerd – jij hebt het verkeerd. Het gaat erom dat je jezelf verandert: ”Hoe moet ik mezelf veranderen?”, is de religieuze vraag. “Hoe moet ik ieder ander veranderen?” is de politieke vraag.

Verandering begint op het moment dat je één maat hanteert

Maar de politicus denkt dat dat okee is. Werkelijk, hij staat model voor hoe de wereld er uit moet zien. Hij/zij is het voorbeeld. En het is aan hem/ haar om het geheel te veranderen.

Wat de religieuze mens in anderen ziet, ziet hij ook in zichzelf. Als hij geweld ziet dan vraagt hij zich onmiddellijk af of er ook geweld is in hem. En hoe meer hij zoekt des te meer hij ontdekt dat hij de bron van alle kwaad is. Dan gaat het er niet meer om hoe je de wereld moet veranderen, dan gaat het erom hoe je jezelf verandert. En de verandering begint op het moment dat je één maat hanteert. Dan begin je al te veranderen.

Wat je ook doet, je beschermt het. Je zegt dat het goed is. Daarom doe je het en als anderen hetzelfde doen dan noem je het ‘niet hetzelfde’.

En dat geldt niet alleen voor personen. Het geldt ook voor rassen en naties. Als India zijn leger gaat versterken dan is het ‘uit verdediging’ en als China het doet, dan is het om ‘aan te vallen’. Elke regering noemt zijn militaire bewapening: Defensie. Wie valt er dan aan? Als iedereen zich verdedigt wie is dan de agressor?

“Iran zoekt oorlog, kijk nou hoe dicht ze hun land hebben geplaatst vlak bij onze militaire bases”.

Het boek ‘Banda’ (sept. 2021) van Marjolein van Pagee  is een onthullende geschiedenis over de daden van de VOC op de specerijeneilanden. ‘Daer can in Indiën wat groots verricht worden.’ Deze woorden van Jan Pieterszoon Coen prijken in gouden letters boven de deur die toegang geeft tot de Regentenkamer in het gebouw van de Tweede Kamer. Amsterdam noemde een tunnel naar JP Coen en in 2014 nog een tweede tunnel. Nog steeds wordt Coen, die verantwoordelijk was voor de genocide op de Bandanezen, vereerd als grondlegger van een koloniaal rijk. 

 

Macht heb je alleen maar nodig om iets schadelijks te verrichten. Voor het overige is liefde genoeg, is compassie genoeg.

Als dit voor jouw geldt geldt dat ook voor anderen

Als je de geschiedenis bekijkt dan is er geen agressor te vinden. Natuurlijk, zij die verslagen zijn hebben bewezen dat zij de agressors waren, dat is altijd het geval, want zij kunnen de geschiedenis niet schrijven. De overwinnaars schrijven de geschiedenis. Als Hitler gewonnen had dan zou de geschreven geschiedenis er heel anders uitzien. Dan zou hij de ‘verlosser’ van de wereld heten niet de agressor. Dan zouden Churchill, Roosevelt en de andere geallieerden als ‘agressors’  te boek staan en was het ‘goed dat ze verslagen werden’.

Als je anderen bekritiseert, pas diezelfde kritiek dan ook op jezelf toe. Meet niet met twee maten

We passen die logica niet alleen toe op mensen, ook op rassen en naties passen we dezelfde logica toe. Wij zijn anders dan de anderen. Niemand is anders! Een religieuze geest weet dat iedereen gelijk is en als je dus jouw gedrag rationaliseert, geldt dat ook voor anderen.

Als je anderen bekritiseert pas diezelfde kritiek dan ook op jezelf toe. Meet niet met twee maten. Één maat zal je wezen totaal transformeren want met één maat wordt je geworteld en voor de eerste keer kun je de werkelijkheid recht in de ogen zien.

Wat doen wij?

In ieder gezicht jezelf zien

Veroordeel anderen niet, -wat niet betekent dat je jezelf moet veroordelen – nee! Veroordeel alleen anderen niet. En als je anderen niet veroordeelt dan voel je intens mededogen voor hen, want de problemen zijn dezelfde. Een niet- veroordelende geest heeft mededogen, een niet- veroordelende geest kent diepgaande aanvaarding van de dingen. Hij weet hoe de mensheid is en dat “ik ook zo ben”. Dan wordt de hele wereld een weerspiegeling van jezelf. Zij wordt een spiegel. Dan wordt elk gezicht een spiegel voor je, dan zie je jezelf in ieder gezicht.

Aanvaarden betekent verandering, evolutie, transformatie

Aanvaarding betekent verandering >> evolutie >> transformatie. Dat is moeilijk te begrijpen omdat we altijd alles afwijzen. Je bent hebzuchtig maar je wijst het af. Niemand wil voor zichzelf bekennen dat hij hebzuchtig is. Je bent seksueel maar je wijst het af. Niemand wil zichzelf als seksueel bestempelen. Je bent boos, maar je wijst het af. Je vormt een masker en probeert het goed te praten. Je hebt nooit het besef dat jij boos bent. Maar afwijzing transformeert nooit iets.

Je weet dat je hebzucht in je hebt, je weet dat je woede in je hebt, je weet dat je seksueel bent en je aanvaardt ze als natuurlijke feiten, zonder dat je ze veroordeelt. Het is niet nodig om ze af te wijzen, ze komen naar de oppervlakte van de geest en van daaruit kunnen ze makkelijk weggestrooid worden. Vanuit het obscure onderbewuste kunnen ze er niet uitgegooid worden.  Als ze aan de oppervlakte zijn gekomen dan ben jij je er altijd van bewust, terwijl je je er niet van bewust bent als ze in je onderbewuste blijven hangen.

Een ziekte waarvan je je bewust bent kan genezen worden, maar een ziekte waarvan je je niet bewust bent kan niet genezen worden. Breng alles naar de oppervlakte. Aanvaard je menszijn, je dierzijn. Wat er ook is aanvaard het zonder dat je het veroordeelt. Het is er en jij bent je er van bewust. Er is hebzucht, probeer het niet te veranderen in niet-hebzucht, dat kun je niet. Als je dat toch probeert dan onderdruk je het domweg. Jouw niet-hebzucht is gewoon een andere vorm van hebzucht, niets anders.

Wat doe je eigenlijk als je hebzucht probeert te veranderen?

Beeld ‘Beschaving’, denkbeeldentuin Wijk aan Zee

Probeer het niet in iets anders om te zetten, dat kun je niet. Wat doe je eigenlijk als je hebzucht probeert te veranderen? Een hebzuchtige geest kan alleen aangetrokken worden tot het ideaal van niet-hebzucht als daardoor nog meer hebzucht mogelijk is. Wanneer iemand zegt: “Als je alle rijkdom achter je laat dan ga je mijn koninkrijk gods binnen” , of als iemand zegt: “Je zult niets bezitten en gelukkig zijn” ..dan kun jij je rijkdom vaarwel zeggen. En een grotere hebzucht wordt mogelijk.

Dat is een handeltje. Hebzucht moet geen niet-hebzucht worden. Hebzucht moet getranscendeerd worden. Je kunt het niet veranderen. Hoe kan een gewelddadige geest geweldloos worden? Als je jezelf dwingt om geweldloos te worden, dan pleeg je geweld jegens jezelf. Je kunt het ene niet in het andere veranderen.

Als je dat ziet zal je transformeren omdat je niet welbewust hebzuchtig of gewelddadig kunt zijn

Je kunt je er wel gewoon bewust van zijn en het accepteren. Aanvaard hebzucht voor wat het is. Met aanvaarding wordt niet bedoeld dat het niet nodig is om het te transformeren. Aanvaard jouw agressie en boosheid. Met aanvaarding wordt bedoeld dat je als feit, als natuurlijk feit moet aanvaarden dat het er is. Ga dan door het leven met de wetenschap dat er hebzucht in je is. Doe wat je wilt maar vergeet niet dat hebzucht aanwezig is. Dat gewaar zijn zal je transformeren. Ze transformeert omdat je niet welbewust hebzuchtig kunt zijn.

Voor woede, hebzucht, dwang, geweld, is niet-gewaarzijn, ( je er niet bewust van zijn) een fundamentele vereiste net zoals je niet willens en wetens vergif kunt innemen, net zoals je niet willens en wetens je hand in het vuur kunt steken. In onwetendheid kun je dat doen. Als je niet weet wat een vlam is, wat vuur is, dan kun je je hand er in steken. Maar als je weet dat vuur brandt, dan stop je je hand er niet in.

Dan verdwijnen hebzucht en boosheid zonder enige onderdrukking

Hoe meer bewustzijn groeit, des te meer wordt hebzucht en boosheid een vergif. Ze worden eenvoudigweg onmogelijk. Zonder enige onderdrukking verdwijnen ze. En als hebzucht verdwijnt zonder enig ideaal van onbaatzuchtigheid, dan heeft ze een eigen schoonheid.

Anders is een geweldloos mens intens gewelddadig. Die gewelddadigheid ligt in hem verborgen en je kunt er door zijn geweldloosheid een glimp van opvangen. Hij zal die geweldloosheid op een zeer gewelddadige manier aan zichzelf een ook aan anderen opdringen.

Dat is subtiel geweld. Aanvaarding is transformatie, want door aanvaarding wordt gewaarzijn mogelijk.

Wetenschap / bewustzijn/ Realiteit

Van dubbele moraal naar één norm

Die geest die met twee  maten meet, zal altijd ellende om zich heen maken. Die geest is niet rechtvaardig en zolang je geest niet rechtvaardig is kun je nog geen glimp van de waarheid opvangen. Alleen een rechtvaardige geest kan dat meten met twee maten laten vallen. Jezus zegt: “Wat gij niet wilt dat u geschiedt doe dat ook een ander niet”. Dat houdt één norm in. De eerder genoemde techniek, deze oefening, dit inzicht is gebaseerd op het besef van één norm:

Dezelfde verlangens die om jou heen hangen, hangen om iedereen.  Maar jij noemt jouw geduw vrijheid en het geduw van een ander noem je geweld. Jij noemt jouw seks liefde en de liefde van anderen noem je seks.

Vingerwijzing; met de vinger waarmee je naar anderen wijst, naar je zelf wijzen

“De (menselijke) natuur is zowel liefdevol als zelfzuchtig”

Met de vinger waar je altijd mee naar anderen wijst, naar jezelf wijzen, zoals Herman doet in de video hieronder. De tekst van dit lied is geschreven door iemand met een strafblad en klinkt als een citaat uit de bijbel: I love you like I love myself and I don’t need nobody else. Jaren later ging Herman hier wat dieper op in tijdens een filosofisch gesprek met E.O. Icoon Henk Binnendijk, die je regelmatig met zijn vinger ziet wijzen naar Herman.

Disclaimer