Als je de prenten ziet vanuit de kerk in Europa in de Middeleeuwen.. De taak van de predikant was mensen doodsbenauwd te maken voor het hellevuur en de martelingen die ze daar te wachten stond wanneer zij zich niet aan de regels hielden. Het woord predikant betekent eigenlijk voorspeller- zoals in het Engelse woord predict. De doemvoorspellingen gingen gepaard met tekeningen, animaties, de modellen van de middeleeuwen, scenario’s die zo plastisch waren dat vele vrouwen in de kerk tijdens de donderpreek van de deskundige flauwvielen. Men meende dat de beste prediker degene was die de meeste mensen liet flauwvallen. Dat was een manier om uit te maken wie de beste prediker was.
Godsdienst is: angst opgeblazen in naam van de hemel
Godsdienst is volkomen gebaseerd op een simpele psychologie: angst opgeblazen in naam van de hemel. Wie zich op aarde vermaakt zal in de hel komen. Natuurlijk worden mensen dan bang. Voor een paar kleine genoegens moet je eeuwig branden in de hel. Dit was een van de redenen waarom Bertrand Russell het christendom de rug toekeerde en een boek schreef Waarom ik geen christen ben. Hij zei: “Het eerste dat mij hiertoe liet besluiten was het volmaakt onverdedigbare idee dat ik voor mijn kleine zonden eeuwig kan worden gestraft”.
Wat is dit voor rechtspraak?
Hij zei: “Als ik alle zonden optel die ik volgens de schrift heb begaan, en als ik de zonden erbij tel waarover ik heb gedroomd – die ik niet heb begaan – dan kan de strengste rechter me niet langer dan vierenhalf jaar gevangenisstraf geven. Maar voor die kleine zonden ben ik niet bereid eeuwig te branden. Wat is dit voor rechtspraak? Kennelijk bestaat er geen verband tussen het misdrijf en de straf”.
“Het hele probleem met de wereld is dat koekenbakkers en fanatici altijd zo overtuigd van zichzelf zijn en wijzere mensen zo vol twijfel”.
Bertrand Russell
Daarna begon hij de christelijke theologie diepgaander te onderzoeken
Daarna begon hij de christelijke theologie diepgaander te onderzoeken. Hij stond zo versteld hoeveel absurde en belachelijke dingen hij daar vond, dat hij uiteindelijk besloot dat het van lafheid zou getuigen als hij christen bleef. Hij keerde zich van het christendom af en schreef het uiterst belangrijke boek Waarom ik geen christen ben.
“Drie eenvoudige maar onweerstaanbare hartstochten hebben mijn leven beheerst: de behoefte aan liefde, de drang naar kennis en het bijna ondraaglijk besef dat het mensdom smartelijk lijdt”.
Bertrand RUssell
Als er echt een hel en een hemel is, dan is de hel een veel gezondere plek
Dat is nu al zo’n honderd jaar geleden, maar niet één christelijk theoloog heeft op dat boek een antwoord gegeven. Er is in feite ook geen antwoord want hoe kun je dit rechtvaardigen? De pausen en de grote christelijke theologen over de hele wereld hebben gewoon hun mond niet opengedaan. Ze hebben Bertrand Russell veroordeeld en gezegd dat hij naar de hel gaat. Maar dat is geen argument. Als er echt een hel en een hemel is, dan is de hel een veel gezondere plek dan de hemel, want in de hemel zul je al die droogpruimen aantreffen, afzichtelijke figuren die heilig genoemd worden en die zichzelf kastijden. Die plek is niet de moeite van een bezoek waard.
De heilige voorbeelden waren parasieten, ze hebben het bloed van arme mensen uitgezogen
In de hel zul je alle dichters vinden, alle beeldhouwers, alle mystici, alle mensen met wie het een zegen is samen te zijn. Je vindt er Socrates, en Gautama de Boeddha, Lao Tzu. Je treft er alle belangrijke mensen aan die een bijdrage aan het leven hebben gegeven – alle belangrijke wetenschapsmensen en kunstenaars die deze aarde een beetje mooier hebben gemaakt. Wat hebben je heiligen bijgedragen? Dat zijn de meest nutteloze mensen, de meest onvruchtbare. Ze zijn alleen maar tot last geweest, ze waren parasieten; ze hebben het bloed van arme mensen uitgezogen. Ze leerden mensen zichzelf te kwellen; ze verspreiden psychologische ziekte.
Dat deze aarde zo ziek lijkt, dat deze mensheid er zo treurig uitziet ligt allemaal aan je heiligen, je iconen. In de hemel zul je al die afzichtelijke schepsels tegenkomen, al die veroordelende mensen die niet kunnen liefhebben, niet kunnen lachen, niet kunnen zingen, niet kunnen dansen – die de mensheid geen vreugde gunnen, hoe klein ook.
Ze zijn niet gezond; hun hele leven maakt misselijk. Maar zij zijn de leiders van de mensheid geweest
Tegenwoordig weet de moderne psychiatrie heel goed dat die heiligen, die iconen, schizofreen waren en zijn. Je hoeft hen niet te vereren. Als je hen ergens aantreft breng hen dan onmiddellijk naar een psychiatrische kliniek, ze hebben behandeling nodig. Ze zijn niet gezond; hun hele leven maakt je misselijk. Maar zij zijn de leiders van de mensheid geweest en ze hebben ervoor gezorgd dat de hele mensheid een soort misselijkheid voelt. Ze hebben een sfeer van misselijkheid geschapen.
Speelsheid maakt ons licht, lachen geeft ons vleugels
De dag dat de mens vergeet te lachen, de dag dat de mens vergeet speels te zijn, de dag dat de mens vergeet te dansen, is hij geen mens meer, hij is naar een niet-menselijk niveau gevallen. Speelsheid maakt ons licht, lachen geeft ons vleugels. Door met vreugde te dansen kan de mens de verste sterren aanraken, kan hij de diepste geheimen van het leven leren kennen.