Hoewel er steeds meer bekend wordt over de effecten op de hersenen van boventonen van gongs en klankschalen en de vele biochemische effecten van mediteren zijn de mysteriën daarmee allerminst ontrafeld. Als je het geheim van schoonheid probeert te ontrafelen door een bloem te ontleden kom je tot de toch wat onbevredigende conclusie dat de bloem daardoor niet meer bestaat. Schoonheid is niet wetenschappelijk te berekenen. Aangeleerd krijgen dat dit of dat schoonheid is, is iets totaal anders dan schoonheid ervaren. Juist omdat schoonheid een mysterie is, is zij schoonheid. En wanneer het gewone leven als een diepgaand mysterie wordt ervaren komen we in de buurt van wijsheid.
Het universum spreekt geen Engels, het spreekt in frequenties.
Hoogste en laagste tonen van muzikaal geluid zijn onhoorbaar
Het addertje onder het gras is natuurlijk dat elk niveau van wijsheid een tegenhanger heeft in dwaasheid en de twee zo sterk op elkaar lijken dat de wijze mens alleen maar wijs is omdat hij het onderscheid tussen beide weet te maken.
De hoogste en laagste noten van muzikaal geluid zijn onhoorbaar en de onwetende en de wijze worden allebei met mysterie geconfronteerd. Het verschil tussen beide is dat ook al zou je het mysterie aan de wijze verklaren, het nog steeds mysterieus zou zijn. Want de dwaas zou denken dat hij door het te verklaren wijs is geworden, de wijze zou weten dat hij nog steeds een dwaas is.
De muziek van de goden
Als een wetenschapper tegen iemand zegt dat de donder niet de muziek van de goden is, maar het gevolg van elektrische storingen, maakt dat de donder voor hem niet minder geweldig. En als een of andere cultuurbarbaar tegen hem zegt dat vioolspel niets anders is dan met paardenhaar langs kattendarmen schrapen, verwondert hij zich eenvoudigweg over het feit dat er een melodie kan voortkomen uit dingen die er zo onaantrekkelijk uitzien.
En zo is het ook met het universum: geen enkele hoeveelheid intellectuele kennis kan het verklaren, want filosofie en wetenschap kunnen slechts haar mechanismes onthullen, maar nooit haar betekenis of, zoals de Chinezen het noemen haar Tao.