WIJK AAN ZEE – Liedje van John Carter en Gillian Shakespeare gezongen en gespeeld door JP van der Meij & friends. Zang: Jan Paul van der Meij, Ab Winkel, Mariëtte van Soest, André Uitgeest, alle instrumenten: JP van der Meij, bas: JP en Woody Folmer, recording: Badgastenkerkje.

Liedje met opmerkelijke geschiedenis

De hitsingle ( Jenny Jenny) Dreams Are Ten a Penny heeft een opmerkelijke geschiedenis. Het liedje werd eind 1972 uitgebracht onder de naam “Kincade” en stond begin 1973 een tijdje in de top 40. Het is een mooi voorbeeld dat je niet zomaar kunt geloven wat je in de media ziet, vergeet niet het is show-business.

Wie is wie en wie doet wat?

Om te beginnen: de zanger John Kincade die je op de hoes van de single ziet zingt geen noot in het hele nummer. De man heet ook geen John Kincade, zijn echte naam is John Knowles. Hij is zogezegd het gezicht van het product. “Kincade” was een studio-project, bedacht door singer-songwriter en producer John Carter, wiens echte naam John Shakespeare is. Hij schreef het nummer samen met zijn vrouw die -nemen wij maar aan- werkelijk Gillian Shakespeare heet. John Carter die de song dus schreef en ook produceerde is ook degene die het zingt. Kun je het nog volgen?

Gillian Shakespeare en John Carter tijdens een recent interview, John: ‘My music background is zero, ik had geen muziekles op school ofzo, mijn ouders kochten een gitaar voor mij en ik begon wat te pingelen. Als je liedjes gaat schrijven weet je nooit wat er gebeurt, als je een hit hebt dan denk je o ja, ik kan het”.

Schrijven voor songfestival en voor sex-komedies

John Carter die nog steeds muziek produceert lanceerde met name in de jaren 60 en 70 vele platenproducties en schreef mee aan talloze succesvolle liedjes zoals Beach Baby van de groep First Class, Let’s go to San Fransisco van de Flowerpotmen en Knock knock who’s there voor Mary Hopkin dat nr 2 werd op het songfestival van 1970. Carter schreef ook muziek voor honderden commercials en voor een serie sex-comedies.

Songfestival 1970: “Doe je regenjas maar uit en kom d’r in”

Songfestival 1970: Mary Hopkins, een lieftallig meisje dat er uit ziet als een fee met een stem als een engel zingt de tekst van John Carter: “Als ik mijn ogen dicht doe, krijg ik een heel raar gevoel, klop klop wie is daar? Is dat de liefde die roept? De deur is altijd wijd open. Klop klop wie is daar? Kom binnen nu de avond valt, doe je regenjas uit en kom er in. Ik laat het allemaal aan mijn verbeelding over”.

White Plains

Tot mijn verrassing bleek John Carter ook betrokken te zijn bij de groep White Plains van wie wij onlangs het nummer When you are a king hebben opgenomen. Carter scoorde ook diverse hits met de band Ivy league, is de zanger van het hilarische liedje Winchester Cathedral. Hij zingt backing vocals op  Sandy Shaw’s “Always Something There To Remind Me”, Tom Jones “It’s Not Unusual” and The Who’s “I Can’t Explain”. 

TV-optreden met Paul Griggs als zanger

Muzikant Paul Griggs herinnert: we gingen naar Top Pop en naar Groningen

Muzikanten Paul en Nigel Griggs en Rick Williams en manager Larry Page gingen uiteindelijk alle singles die onder de naam Kincade werden uitgebracht promoten. Kincade oftewel John Knowles nam later een Duitstalige versie van Jenny Jenny (du braucht keine penny) op die hij dus wel zelf zong en die goed scoorde in Duitsland.

Op zijn website herinnert Paul Griggs de gigs met Kincade en met name ook optredens in Nederland bij Top Pop en in Groningen voor het tv programma Zevensprongen.

Synchroniciteit

2022. Op dezelfde dag en zelfs hetzelfde tijdstip waarop Ab Winkel en ik in de studio de lead vocals opnamen van Dreams are ten a penny, plaatste John Carter een filmpje op zijn youtube kanaal waarop hij in zijn tuin zijn 50-jarige liedje playbackt.

Meer muziek uit het Badgastenkerkje