De tendens, de frequentie van controle is op dit moment sterk aanwezig in de wereld. Meer en meer en meer wordt er gecontroleerd en als die frequentie zeer sterk rondom ons is dan is die frequentie ook in ons veld en in ons aanwezig. En je ziet dus dat mensen elkaar gaan controleren, elkaar willen verbeteren, elkaar willen bestraffen. Dit wordt ook wel genoemd: de staart die de hond wil laten kwispelen.
“Verwikkeld in een sluier van marketing, mooie verhalen, goede doelen, wordt ons een toekomst voorgeschoteld die misschien wel minder rooskleurig is dan het lijkt. Het wordt gepresenteerd als een winst voor burgers. Mensen die benoemd zijn, niet gekozen, willen jouw leven bepalen. Ongekozen mensen die geen verantwoording afleggen en bovendien elke vorm van transparantie missen. Iedereen doet net of we in een democratisch bestel leven. Je kan een complex systeem zoals de wereld nu is, niet laten functioneren met zoveel top-down controle. Dat moet wel instorten, dat wordt een chaos. Het is te tegengesteld aan hoe intelligentie en hulbronnen en middelen werken op deze planeet.”
Wanneer we volledig in vertrouwen leven dan voelen we niet de nood om te gaan bijsturen, te controleren, te bestraffen en oordelen. Als je voelt dat die drang naar boven komt, dan wil het eigenlijk zeggen dat je in wezen geen vertrouwen hebt in jezelf, geen vertrouwen in de wereld en geen vertrouwen in mensen rondom jou.
Misschien denk je: ik heb wél vertrouwen in mezelf maar in de wereld een stuk minder. Wat je dan doet is jezelf afscheiden van de wereld, oftewel de wereld zien als iets dat los staat van jou. Dit is wat het denken kan en is meteen de grootste vergissing van het denken, de systeemfout van het denken. Het denken is echter zo knap dat het deze denkfout kan inzien.
Het is de relatie die jij hebt met een ander, jouw gedrag, jouw conflicten, je ambities, je competitie waaruit de structuur waarin we nu leven is voortgekomen. Zoals jij bent zo is de wereld. Wat jij van binnen bent komt naar buiten toe tot uitdrukking in de wereld.
Iedereen kent de oude energie, ben je bereid om dat los te laten?
De belangrijkste vraag die zich aandient is: hoe sterk hang je nog vast aan de oude wereld? Aan de energie van tekort, van controle, van vechten, hiërarchie, afgunst, vrees. Iedereen kent de oude energie. En de vraag is hoe sterk hang jij daar nog aan vast en ben je bereid om dat los te laten en een portaal te zijn van puurheid?
En niet enkel met wat je zegt, niet enkel met woorden, maar met heel je zijn. Dus het gaat enerzijds over het fysiek je terugtrekken uit bepaalde structuren, maar vooral uit structuren die energetisch niet voeden en het gaat ook over het energetisch loskomen uit oude energie. Dat is belangrijk. Dat energetisch loskomen uit die oude wereld. Dat is niet gemakkelijk.
Vrijheid komt van nature op als het tegengestelde van wat het niet is
We hebben allemaal overlevingsstrategieën opgebouwd en die zullen ons nu niet meer verder brengen. Dus de kernvraag is: hoe vrij ben ik echt? En kan ik verwachten dat er in de wereld vrijheid is als er in mij nog zoveel onvrijheid is? Hoe meer jij een portaal van liefde wordt hoe sneller alles zal stromen.
Vrijheid: “we weten vooral goed wat het niet is” zei Greet Cudovan laatst nog aan het eind van een serie podcasts die we opnamen in het Badgastenkerkje, waarin ze op zoek ging naar de betekenis van vrijheid. Vrijheid is niet iets waarnaar je op zoek kunt gaan. Het is niet iets dat je kunt cultiveren. Het komt van nature, als het tegengestelde van wat het niet is.
The World We Knew ( Over and Over) – JP van der Meij
Liedje van Frank Sinatra uit 1967 zang en instrumenten: JP van der Meij, zang: Saskia en Merei, recording; Badgastenkerkje Wijk aan Zee. Meer over deze opname
Het is altijd eerst: vrij zijn van iets, daarna komt: vrij zijn voor iets
De ene kant is vrij zijn van: van nationaliteit, van een bepaalde kerk, van een bepaalde afkomst, van een bepaalde ideologie. Dit is het ene deel van vrijheid, de basis van vrijheid. Het is altijd vrij zijn van iets. Als je eenmaal deze vrijheid bereikt hebt, zul je je heel licht, heel goed en heel gelukkig voelen. En je zult voor het eerst blij zijn met je eigen wezen, want je wezen was bedekt met al die dingen waar je nu vrij van bent geworden.
Maar dit is alleen maar de helft en dan zal er verdriet opkomen, want de andere helft ontbreekt. Vrij zijn van is vervuld, maar vrij zijn waarvoor? Vrijheid op zich heeft geen betekenis, tenzij het vrij zijn voor iets is, voor iets creatiefs – vrijheid om een beeld te houwen, vrijheid om te dansen, vrijheid om muziek te maken, om te dichten, om te schilderen. Dit betekent niet dat iedereen letterlijk aan de slag moet gaan om een groot dichter of muzikant te worden. Het betekent: laat je leven een schilderij zijn, laat je leven een gedicht zijn. Het leven is een leeg canvas, het wordt wat jij er op schildert.
Vrijheid op zich betekent niets, welk pad ga je op met je vrijheid ?
Totdat je vrijheid daadwerkelijk een creatieve uiting wordt, zul je verdrietig zijn. Want je ziet dat je vrij bent: je kettingen zijn kapot, je hebt geen handboeien meer, je hebt geen ketenen meer, je bent niet gevangen, je staat onder de sterrenhemel, helemaal vrij, maar waar moet je heen? Dan komt er opeens verdriet op. Welk pad ga je op?
Tot nu toe was er geen sprake van ergens heengaan – je was gevangen. Je hele bewustzijn was erop geconcentreerd hoe je vrij kunt worden, je enige verlangen was hoe je vrij komt. Nu je vrij bent, is er een nieuw probleem dat onder ogen gezien moet worden. Wat moet je doen nu je vrij bent?
Vrijheid op zich betekent niets, tenzij je een creatieve weg kiest
Vrijheid gaat samen met wisselwerking, interactie, relateren
Het is de relatie die jij hebt met een ander, jouw gedrag, jouw conflicten, je ambities, je competitie waaruit de structuur waarin we nu leven is voortgekomen. Nogmaals, het is heel belangrijk dit te begrijpen. Dit begrijpen is niet op een intellectueel of verbaal niveau; begrijpen betekent actie. Het is niet eerst begrijpen en daarna komt er een actie; het is gelijktijdig, ze gaan samen op.
Deze relatie heb je niet alleen met je geliefde, of met je beste vriend(in) maar ook met mensen die je nooit ziet, die misschien wel duizend kilometer verderop wonen. Je kunt niet leven zonder relateren; het leven is verbondenheid. Hoezeer iemand zich ook wil isoleren, om psychische redenen dan wel door een of andere vorm van specialisatie, je bent nog steeds gerelateerd, in relatie.
Verbinding
Verbinden/relateren/ is dus van het hoogste belang. Er is geen verbinding wanneer je vastzit aan een sterke overtuiging of een conclusie, die beiden aan je gegeven zijn door iemand anders of een overtuiging die je zelf in elkaar hebt gezet. Er is geen verbinding wanneer je bij de ene groep hoort tegenover een andere groep.
Vrijheid is niet een reactie ergens op en dit is een essentieel ding om te begrijpen. Een reactie op wat er is is een voortzetting van wat er is weliswaar in een andere vorm. Deze reactie kan de vorm aannemen van een opinie, een oordeel maar dit is geen vrijheid. Een reactie op een voorafgaand systeem, organisatie structuur, op diverse soorten gezag is geen vrijheid.
Wanneer we ons contact met de natuur kwijtraken verliezen we ook het contact met elkaar
Verbinden/ relateren, niet alleen met mensen, maar met de natuur, met bomen en met de dieren. Wanneer we ons contact met de natuur kwijtraken, verliezen we ook het contact met elkaar. Als je het contact met de vogels verliest, dan verlies je ook het contact met je kind en met de mensen in de straat.
Wanneer je het contact met de enorme beweging die het leven is kwijt raakt, dan verlies je alle verbinding. Dan wordt jij – het ego met al zijn driftige neigingen, eisen en bezigheden het belangrijkste en de kloof tussen jou en de wereld wordt dan groter en je raakt verzeild in eindeloze conflicten.
Zoals jij bent zo is de wereld
Zoals jij bent zo is de wereld. Wat jij van binnen bent komt naar buiten toe tot uitdrukking in de wereld. Verbinding en vrijheid gaan dus samen. Er van afzien van het gene dat geen verbinding is en loslaten wat geen vrijheid is, brengt een manier van leven voort van totale verantwoordelijkheid. En dit is liefde. Wanneer jij verandert wordt de hele wereld anders.
Het gaat erom dat je jezelf verandert: ”Hoe moet ik mezelf veranderen?”, is de spirituele vraag. “Hoe moet ik ieder ander veranderen?” is de politieke vraag. Het is niet een kwestie van een nieuwe wereld creëren het is alleen maar een kwestie van een nieuwe jij. Zoals jij bent zo is de wereld.