DISCLAIMER ~Zoals mediteren niet-doen is, is een disclaimer niet-claimen: Mocht het zo zijn dat ’n artikel dat je hier leest soms een beetje stellig op je overkomt, dan is het niet om je van dit of dat te overtuigen maar om je ’n kans te bieden ook maar iets te weten komen over wat het is dat je je niet laat aanpraten. Want je bent niet analytisch aan het denken wanneer je roept : ik begrijp het niet!
Ik probeer je dit denkbeeld niet aan te praten in de zin van je ertoe te bekeren. Ik wil alleen dat je ermee speelt. Ik probeer het niet te bewijzen. Ik breng het alleen naar voren als een mogelijkheid van het leven waarover je na kunt denken.
alan watts
Als je iets niet begrijpt, kun je de zaak zelf daar de schuld van geven, anders zou je het als een belediging moeten aanvoelen. Jij zou dat niet begrijpen! Jij? JIJ iets niet begrijpen? Dat kan niet. Dan moet er iets niet kloppen! Je gaat je beledigend uitlaten, beschimpen, onzin uitkramen en dan voel je je weer prima. Zodra je van iets begrijpt wat het is, valt het van je af. Dan valt het gewoon van je af zoals dode bladeren van een boom. Je doet er geen afstand van, er komt geen strijd aan te pas.
Maar geef het niet op. Geef je gewoon over. Laat je niets aanpraten en zelfs dit niet :-)
De vraag of iedereen wel gezond is, komt niet aan de orde. We nemen gewoon aan dat de gemiddelde geest prima in orde is.
“We kunnen niet leven in een wereld die niet van onszelf is. In een wereld die voor ons wordt geïnterpreteerd door anderen. Een geïnterpreteerde wereld is geen thuis. Deel van de uitdaging is om zelf weer te gaan luisteren, onze eigen stem te gaan gebruiken, ons eigen licht te gaan zien.”
HILDEGARD VON BINGEN (1098-1179
Eerlijkheid is beter dan welk beleid ook
Immanuel Kant, een van de grootste filosofen die de westerse cultuur heeft voortgebracht, formuleerde in de 18de eeuw het doel van verlichting, van de verlichtingstraditie zo: hij zei dat de verlichting moest leiden tot het ‘mondig maken’ van de mensen. Tot het nadenken, tot het zelf nadenken, zich niet laten beïnvloeden door anderen in hun nadenken. En tot het uitspreken van de eigen mening. En dat was volgens Kant de doelstelling van gans de verlichtingstraditie en de verlichtingsmaatschappij/cultuur zoals we die tot voor kort kenden.
“Heb de moed om je eigen redeneringsvermogen te gebruiken. Genialiteit is de vaardigheid om onafhankelijk uit te komen op concepten en concepten te begrijpen die normaal gesproken door een andere persoon uitgelegd zouden moeten worden. Eerlijkheid is beter dan welk beleid dan ook.”
IMMANUEL KANT
Siddhartha Gautama Boeddha
Een kerel die Siddhartha Gautama heette, zo’n 400 jaar voor Christus leefde en over wie nu nog heel veel gesproken wordt, benadrukte voortdurend dat het onmogelijk is om ooit de waarheid te vinden als je je eigen autoriteit opgeeft en een ander als verheven voorbeeld neemt. ‘Geloof mij niet omdat jullie mij zien als een leraar’ zei hij. ‘Geloof mij niet omdat anderen dat doen’. Geloof ook niet van wat je in een boek hebt gelezen. Vertrouw niet op verslagen van anderen, op de traditie, op geruchten, of op de autoriteit van religieuze leiders of heilige teksten. Vertrouw ook niet op logica, op redenaties of speculaties.’
Bij alle dingen die je denkt, besluit en doet is het mogelijk om eens te kijken: komt dit van mezelf of is hier iemand anders aan het praten? Het zou je kunnen verbazen om de echte stem te ontdekken.
Niemand heeft het recht om gehoorzaam te zijn
Ga niet af op interpretaties die je aangereikt- en aangeleerd krijgt maar op je eigen contact en je eigen directe ervaring. Krijg de slag te pakken. Krijg ‘feeling voor wat je echt nodig hebt, ‘feeling’ voor je taken, ‘feeling’ voor het leven. Voel!
“Niemand heeft het recht om gehoorzaam te zijn”.
HANNAH ARENDT
Weet je, mensen die altijd rekening houden met anderen en hun mening zijn in feite onvolwassen. Ze zijn afhankelijk van de mening van anderen. Ze kunnen helemaal niets authentieks doen, heus, ze kunnen niet zeggen wat ze willen zeggen- ze zeggen wat anderen willen horen. Politici doen dat, woordvoerders en commercials zeggen dingen die je wilt horen. Het is een hele rare wereld, bijna een soort van inrichting. Als jij, in dit gekkenhuis, alert en bewust wordt van je eigen innerlijk, dan ben je gezegend.
Het leven zou niet alleen maar moeten betekenen oud worden, maar: opgroeien. Oud worden is iets waartoe ieder dier in staat is. De mogelijkheid om op te kunnen groeien is het voorrecht van een mens.
Om te zien wat opgroeien betekent, kijk gewoon es naar een boom. Wanneer een boom hoger groeit, dan groeien de wortels naar beneden, dieper, niet waar? Er is een balans – hoe hoger de boom des te dieper gaan de wortels. Je kan geen boom hebben van 30 meter hoogte met kleine wortels, die kunnen een boom van dat formaat niet dragen. In het leven betekent opgroeien, diep in jezelf groeien- daar zitten je wortels.
In Nietzsche’s geweldige werk, ‘Zo sprak Zarathoestra’, is de laatste boodschap van Zarathoestra aan zijn discipel: ‘Pas op voor mij. Ik heb je nu alles verteld wat je moet weten. Pas nu op voor mij. Volg mij niet! vergeet mij gewoon. Laat mij achter je en ga heen.’
Het noodzakelijke onechte herkennen en weer te boven komen
Toen je als kindje geboren werd was je een voelend wezen: je voelde de dingen. Je was nog geen denkend wezen. Je kende je naam niet. Je was natuurlijk, zoals ieder ander levend wezen in de natuur. Om redenen die met overleven te maken hebben kon je alleen bevestiging, aanmoediging, beloning en liefde krijgen als je bepaalde regels volgde. Die regels werden je opgelegd, ze zijn niet natuurlijk, ze zijn ook niet universeel. Niet overal hetzelfde. Je natuurlijke wezen werd vervangen en het onnatuurlijke , het onechte werd er overheen gelegd. Met belonen, dreigen, straffen en beloven leerde je om in allerlei situaties gepast gedrag op te voeren. Dat onechte is je denken. Je gevoel en je denken zijn twee verschillende dingen geworden. Je denkdeel en je gevoelsdeel zijn gescheiden, en jij vereenzelvigt je met het denkdeel en niet met het gevoelsdeel. En voelen is echter dan denken.
Ont – snapping
Alleen een voelend hart kan je het gevoel en de richting geven van je werkelijke behoeften. Jean Paul Sartre heeft eens gezegd dat elke belofte vals is. Je kunt niets beloven want je bent in jezelf verdeeld, geen geheel. Slechts een deel van jou belooft en als dat deel het heft niet meer in handen heeft en een ander deel van je heeft de leiding overgenomen, wat doe je dan? Wie zal de belofte nakomen? Zo ontstaat huichelarij want als je blijft proberen de belofte na te komen en net doet alsof je die nakomt, wordt alles onecht.
Snap je het nog? Nee? Dan ben je mogelijk aan het ont-snappen.
