Anderen uitlachen is egoïstisch, om jezelf lachen is heel bescheiden. Doe het maar, leren te lachen om jezelf – om je serieusheid, om je ernst. Want je kunt serieus worden over serieusheid. Als je dat doet, dan heb je in plaats van één-, twee stoornissen gecreëerd.
En ook daarmee kun je dan weer serieus aan de slag gaan, enz. enz. enz. Als je zo doorgaat dan komt er geen einde aan, het kan doorgaan Ad Nauseam. ( Latijns: tot misselijk makend toe)
Mensen vertonen een diepe afgunst jegens vrije ongeciviliseerde dieren en ongebonden wilde natuur. Menigeen gaat ervan uit dat ons unieke vermogen om de natuur tot op zekere hoogte te kunnen onderwerpen aan menselijke logica ons boven de dieren verheft.
Grootspraak die nogal vreemd klinkt aangezien er geen enkel dier is dat aanstalten maakt om de verdwijning van zijn eigen soort te bespoedigen met het gereed houden van atoomwapens, biowapens, vervuiling,kunstmatige intelligentie, gain-of-function praktijken, transhumanisme, medicijnen (derde doodsoorzaak en nog stijgende) en wat er ook maar tot onze beschikking staat. Geen enkel dier behalve de mens handelt met een combinatie van ‘logica’, buitensporigheid, geweten en zelfingenomenheid. Alleen de mens doet zijn best om zowel het leefmilieu te helpen alsmede het naar de k*** te helpen. Alleen de mens is er niet over uit of hij de natuur nu wil verslaan of redden, beschermen of vernietigen.
“We moeten…, …, …, …, …,”
Zie je de overeenkomst tussen de technologische oplossingen die we bedenken en de technologische problemen die we creëren? In zijn manier waarop de mens de planeet probeert te ‘redden’ is hij net zo destructief althans, zo lang de mens ‘aan de slag’ gaat zonder zelf te veranderen.
“Het is volstrekt duidelijk dat de wereld naar de knoppen gaat. De enige mogelijke kans dat dit misschien niet gebeurt is dat wij stoppen met proberen om het te voorkomen .” J. Robert Oppenheimer, uitvinder van de atoombom.
‘Nooit eerder in de geschiedenis is een gehele wereldbevolking op een dergelijke schaal aangestuurd. Eerst veroorzaken ze met beleidsbeslissingen enorme crisis-situaties en dan vervolgens bieden ze zich aan als redder. Een recent rapport van de wetenschappelijke raad geeft advies hoe de regering om moet gaan met crisis-situaties:
huishoudens kunnen steeds minder besteden. Net zo als bedrijven hun productie moeten omschakelen, moeten gezonde mensen op andere plekken worden ingezet. Omdat loonvorming bijna onmogelijk wordt is inkomenssteun in de vorm van voedselbonnen voor vrijwel iedereen nodig,Als hierbij dwang nodig is moet de bestaande wetgeving worden aangepast.
Oftewel: Als gevolg van de met beleidskeuzes gecreëerde crisis-situatie moeten mensen zich er in schikken dat ze zonder loon te werk worden gesteld in ruil voor een basis-rantsoen. Hoe noem je mensen die in zo’n situatie terecht zijn gekomen? Slaven. P.S.
`We denken dat de denker verschilt van zijn of haar gedachten. Als ik ontdek dat ik begerig, hebberig of wreed ben dan heb ik het idee dat ik dat allemaal niet zou moeten zijn. De denker probeert dan zijn gedachten te veranderen, hij spant zich er dus voor in om iets te ‘worden’. In dat proces van inspanning borduurt hij voort op het onjuiste idee, de illusie dat er twee afzonderlijke processen zijn terwijl er maar één is’. J.K.
“De spanning die je voelt in je spieren, iedere frons die je maakt in je voorhoofd komt omdat je probeert dingen te forceren die in wezen vanuit zichzelf gaan”.