Het oudste woord in de Nederlandse taal voor iemand die zich moreel verheven voelt boven anderen is: ‘moralist’. Een document uit 1698 heeft het over ‘Theologanten en Moralisten’. De tendens, de frequentie van moraliseren is op dit moment sterk aanwezig in de wereld. Meer en meer wordt er gemoraliseerd, en als die frequentie zeer sterk rondom ons is dan is die frequentie ook binnen in ons aanwezig. En je ziet dus dat mensen elkaar gaan beleren, moraliseren. Wat wij met onze goedbedoelde goede bedoelingen voortdurend uit het oog verliezen, ja compleet over het hoofd zien is dat er echt niets onmenselijker en immoreler is dan menselijke relaties die gebaseerd zijn op moraal.
De meest voorkomende blinde vlek is zien dat andere mensen een blinde vlek hebben en jij niet
-Deugmens – dienstklopper – zedelijkheidsapostel
Dankzij mensen die de opkomst en ondergang van specifieke woorden bestuderen weten we nu dat er eind negentiende eeuw een nieuw synoniem onze taal binnentrad, namelijk: zedelijkheidsapostel. Het tijdschrift Recht voor allen publiceerde in 1895 een verhaal over een postbeambte die weigerde om de voor die tijd sensationele ‘realistische’ – roman ‘Amsterdamsche zeden’ van Bram van Dort naar Indië te verzenden omdat de man van de post het boek veroordeelde als ‘onzedelijk’.
Nee nu nog mooier
Nadat de journalist van Recht voor allen zijn verbazing heeft geuit: “Nu nog mooier, te gek om van te praten”, sluit hij af met: “Dat mannetje van de post gaat te ver en het is te hopen dat hij direct goed op zijn vingers wordt getikt, want wie weet hoever die zedelijkheidsapostel wel zal gaan, als hij vrij spel heeft!”
Moraalridder – drammer – fatsoensrakker
Voor degenen die Nederland als gidsland van moraalridders zien, is het misschien eventjes slikken dat de rijke woordenschat op dit terrein geheel ontleend is aan het Duits, blijkbaar was Duitsland ons voorbeeldland. Gelukkig heeft onze taal ook één eigen synoniem, namelijk “fatsoensrakker”. Met deze satirische woord-combinatie karakteriseerde Simon Vestdijk in 1939 zijn collega J.W.F. Werumeus Buning, wat destijds tot de nodige ophef leidde. Aldus verrijkte Vestdijk de Nederlandse taal met een woord dat nu nog steeds betekenis en bestaansrecht blijkt te hebben.
Eigenlijk onze enige morele taak
Mensen blijven ook nu bij hun zoeken naar, en aanwijzen van oorzaken graag als eerste wijzen naar anderen. Het leven en werk van Etty Hillesum beleeft een hernieuwde belangstelling. Zij wees op de noodzaak naar binnen te gaan en onszelf echt te leren kennen want het is onze innerlijke wereld die de uiterlijke wereld creëert. Etty Hillesum: “Dit is eigenlijk onze enige morele taak: in zichzelf grote vlaktes van rust ontginnen, steeds meer rust, zodat men deze rust kan uitstralen naar anderen. En hoe meer rust in de mensen is des te rustiger zal het ook in deze opgewonden wereld zijn.”
Alle dingen die echt belangrijk zijn
Op het moment dat je begrijpt dat je deel uitmaakt van God, (Als je moeite hebt met het zeggen, lezen of denken van het woord God zou je ook kunnen zeggen: alle dingen die echt belangrijk zijn – schoonheid, liefde, creativiteit. vreugde, innerlijke vrede) op het moment dus, dat je begrijpt dat je deel uitmaakt van dit, verdwijnt alle immoraliteit. Niet dat je het moet laten vallen; het is simpelweg niet te vinden.
Alleen immorele mensen volgen morele regels, alleen immorele mensen moeten volgen
En als immoraliteit afwezig is, wat is dan de noodzaak om morele regels te volgen? Alleen immorele mensen volgen morele regels, alleen immorele mensen moeten volgen. Een moreel persoon heeft geen regels die hij moet volgen. Zijn moraal is onschuldig. Hij is goed omdat hij voelt dat goed zijn steeds meer geluk brengt. Hij is goed omdat hij gelukkig is. Geluk brengt meer goeds in zijn leven; meer goeds brengt meer geluk in zijn leven.
De echte moraliteit ontstaat in je wezen. Meer meditatief worden in plaats van moreel. En dan ben je gelukkig. Moraliteit volgt moeiteloos en vanzelf op meditatie.
Als iets onbekends bekend kan worden
Wat is de betekenis van een discipel zijn? Een discipel is iemand die niet afgesloten is, die niet zegt: ‘Ik weet het.’ Hij zegt: ‘Ik sta open, ben beschikbaar, om te leren, om meer te weten. En ik ben bereid alles wat ik weet op het spel te zetten als iets onbekends bekend kan worden.’ Een leerling is een discipel. En een discipel is in discipline. Je kunt geen discipline beoefenen tenzij je bij een Meester bent. En onthoud de paradox ervan: een Meester legt je nooit enige discipline op, een Meester stelt zichzelf eenvoudigweg voor je beschikbaar.
Jouw bewustzijn, je diepste centrum; doe dáár wat
Geluk is een effect van vrijheid. Alleen vrije mensen zijn gelukkige mensen. Laat dit altijd en altijd in gedachten worden gehouden: vrijheid brengt gelukzaligheid, vrijheid brengt zegening. Onthoud altijd dat alles wat hier gezegd wordt, jouw bewustzijn betreft, je diepste centrum. Doe daar wat. Uiterlijke dingen doen er niet toe. De Geschriften en wetboeken zijn zo waardeloos dat er niets verandert al zouden ze in de hens gaan, al worden ze compleet gedelete.
Maar delete de geest die zich vastklampt aan de Geschriften, delete die geest die ergens afhankelijk van wil zijn, delete die geest die altijd verantwoordelijkheid ontwijkt, delete die geest die zoekt naar dode, vaste regels, die geobsedeerd is door vaste dingen en bang voor vrije stroom, bang voor dynamiek.
Je kunt het jezelf niet aanmeten door je nauwkeurig aan bepaalde regels te houden
Liefde en ego kunnen niet samenzijn. Kennis en ego gaan prima samen maar liefde en ego gaan niet samen. Zij kunnen elkaar geen gezelschap houden. Liefde is gelukkig wanneer het iets kan geven. Ego is gelukkig wanneer het iets kan nemen.
Iedereen heeft liefde
Er bestaat gewoon geen recept of formule waarmee je de authentieke warmte van liefde kunt genereren. Het kan niet worden gekopieerd. Je kunt het jezelf niet aanmeten door je nauwkeurig aan bepaalde regels te houden. Je kan het ook niet opwekken door de emoties onder druk te zetten of door jezelf plechtig te wijden aan het dienen van de mensheid.
Iedereen heeft liefde, maar die kan alleen naar buiten komen na de (frustrerende) ontdekking dat proberen jezelf lief te hebben een onmogelijke weg is. Het komt alleen tot stand door het besef dat een zelf om van te houden gewoon niet bestaat. Er is helemaal geen vraag hoe heb je lief? Want wij zijn liefde. We zijn al liefde.
Liefde is het organiserend en verenigende principe dat van de wereld een universum maakt en van de uiteengevallen massa een gemeenschap
Liefde die zich uit in creatieve actie is veel meer dan een alleen een emotie. Liefde is het organiserende en verenigende principe dat van de wereld een universum maakt en van de uiteengevallen massa een gemeenschap. Het is de essentie en het karakter van de geest en wordt zichtbaar in het menselijk handelen wanneer de geest ‘heel’ is.
Je kan dus iemand anders de schuld geven en dat helpt enorm veel
“Teamwork is belangrijk, het helpt de schuld te geven aan iemand anders”.
Je kan dus iemand anders de schuld geven van de soort wereld waar je inzit. En dat helpt enorm veel. Want de meeste goede dingen die we proberen te doen zijn gebaseerd op de schuld geven aan iemand anders die we willen verbeteren. “Laat me je asjeblieft even helpen”, zei de aap terwijl hij de vis in een boom zette.
Wees gewoon jezelf.
Put the Blame on Me ~ Elvis Presley
Liedje geschreven door Fred Wise, Kay Twomey en Norman Blagman en uitgevoerd door Elvis Presley en Jocelyn Lane. Put the blame on me – Geef mij maar de schuld.
Put the Blame on Mame ~ Rita Hayworth
Liedje geschreven door Allan Roberts en Doris Fisher en uitgevoerd door Rita Hayworth