Sommige mensen hebben -al dan niet onder invloed van psychedelica een ervaring die Alan Watts de plastic doll experience noemde, waarin het lijkt of alles in de wereld is gemaakt van anorganisch, levenloos, goedkoop gemaakt plastic. Andere mensen ervaren precies het omgekeerde: dat alles er uit ziet als sprankelende, levendige juwelen met een prachtig licht dat van binnenuit uitstraalt.
“In feite waar het op neer komt, de hele bedoeling van technologie is om de natuur te veranderen in een vrouw van plastic. Een hoopje gehoorzaam en voorspelbaar spul.”
– Alan Watts: What on earth are we doing? 1970)
Ervaren dat de wereld van plastic is is niet fijn maar leidt naar dieper geluk en inzicht dan dat je enkel dingen verkent die op het eerste gezicht leuk en aardig lijken
Biografie Alan Watts: ‘Echte Nepper”
Over het algemeen heeft de plastic-ervaring niet de voorkeur. Het is een soort diabolisch visioen, maar het is vaak juist door het duivelse visioen dat je tot de diepste inzichten kunt komen. Als je echt heel diep in een ervaring kunt gaan -een bepaald gevoel of sensatie gaat onderzoeken om alle implicaties ervan te ontdekken ongeacht of je deze implicaties nu leuk vindt of er een hekel aan hebt- dan zul je merken dat de plastic doll ervaring voor meer geluk en realisatie zorgt dan dat je enkel dingen verkent die er op het eerste gezicht leuk en aardig uit zien.
Wij beschouwen technologie als een kunstmatig iets, maar in werkelijkheid is er helemaal niets kunstmatig
Wij beschouwen technologie als een kunstmatig iets, (‘Artificiële’ Intelligentie), maar in werkelijkheid is er helemaal niets kunstmatig. Ik zou zelfs zo ver willen gaan om te zeggen dat het hele onderscheid dat we maken tussen kunstmatig en natuurlijk zelf kunstmatig is. En de dingen die mensen maken zijn net zo min onnatuurlijk als nesten van vogels of bijen. Onze maaksels zijn extensies en uitvergrotingen van onszelf. A.W.
Barbie Girl Life in Plastic is Fantastic ~ Not Johnny Cash
De maker van dit A.I. kunstwerkje die zich noemt ‘There I ruined it’ (nu heb ik het verkloot) en tegelijk het kunstwerkje een ‘restauratie’ noemt geeft hiermee aan in te zien dat we in paradoxale tijden leven, hij, zij of het zegt er nog bij: I don’t own anything in this video nor am I associated with Johnny Cash. I don’t claim ownership either and I don’t believe myself to be the original creator.
De songtekst die afgaande de verklaring hierboven mogelijk gegenereerd is met A.I. kan humor niet ontzegd worden, een ‘stem’ die als twee druppels water lijkt op die van Johnny Cash zingt: Well if they free me from this A.I. , if my voice was only mine, I bet I’d move it all a little further down the line, far from Barbie-world, that’s where I want to stay, oh come on Barbie let’s go party and take my blues away. En gesproken: This is what you guys call music? Well I’ll be damned.”
What if we’re wrong? Alan Watts over de manco van onze techno
Een uitdagende en ogen-openende speech van Alan Watts over technologie en onze plaats in het universum. De audio afkomstig van Alan Watts: A Conversation with Myself, opgenomen in 1971.
