Wist je dat er Egyptische teksten zijn die dateren van 6000 v. C. ? Zes-duizend- jaar voor Christus, dat is dus 8.000 jaar geleden hè? En deze inscripties beschreven toen al de wereld als: ‘hopeloos op weg naar de Filistijnen’. Een ander voorbeeld vinden we in Hildegard von Bingen’s bloemrijke beschrijving van de wereld van 850 jaar geleden: ‘Nu zijn alle winden vol van de stank van rottend loof en de lucht spuwt vuil uit zodat de mensen hun mond niet eens goed durven te openen. Ook is de groenende levenskracht verwelkt door de goddeloze waanzin van de verblinde mensenzielen.’ Het gevoel dat de wereld bijna ten onder gaat lijkt een klaagzang te zijn van alle tijden.
Het is misschien niet al te realistisch om te geloven dat de mensheid aan het evolueren is en alsmaar beter en beter wordt, omdat we dat blijkbaar gauw beu worden en vervolgens besluiten om zo afschuwelijk mogelijk te gaan doen. Zeker is er onrust en verwarring en dat kun je verwachten als je ziet wat mensen te verteren krijgen in de afgelopen jaren.
Mensen zijn capabel en intelligent genoeg
Chaos is altijd goed, orde is altijd dood. Vanuit chaos worden er sterren en zonnen geboren, dat kan alleen maar vanuit chaos, het is de enige manier. Vanuit orde komen er enkel Afolf Hitlers. Dus met chaos heb ik niet zo’n probleem, maar wanneer alles helemaal ‘in orde’ is dan wordt het een concentratiekamp.
Chaos heeft een schoonheid. Vrijheid is gewoon een andere benaming voor chaos. Maar, is er dan niet teveel chaos? Dat de bussen niet meer op tijd rijden en de oogst niet wordt geoogst? Nee, mensen zijn capabel en intelligent genoeg om blij en in vrijheid te leven en gewoon alles te doen wat nodig is. Zonder zich te voegen naar een regime.
Prachtig~Zooitje
Als je nu eens een lap borduurwerk in je handen neemt en eens goed kijkt, dan kun je bijvoorbeeld vaststellen dat het een knap gemaakt ordelijk ding is, een prachtig stukje werk. Maar als je hetzelfde voorwerp onder een microscoop bekijkt, dan zal het een hopeloze wirwar van slordige draden blijken te zijn. Zoom je echter nog meer in met sterkere vergroting om een afzonderlijke draad te onderzoeken, dan zul je een fantastische orde aantreffen in de prachtigst vormgegeven moleculen. Vervolgens, als je de vergroting weer verder opvoert, zul je opnieuw chaos vinden.
Chaos is een goede verliezer
Het leven is niet zomaar ’n idee van een of andere gek. Het is heel systematisch. Het is geen chaos. Het is kosmos. Er is ordening. Zelfs achter wanorde is er ordening. Je hebt wel ogen nodig om tot die diepte te kunnen kijken.
Let op: als orde wint is er geen spel meer, is het game over; als chaos wint wordt er niet verder gespeeld; als ze precies in evenwicht zijn is er een patstelling. Dit is dus hoe het gaat: chaos verliest altijd, maar raakt nooit verslagen. Het is een goede verliezer. En dit is een spel dat de moeite waard is.