Een roos is een roos, er is geen sprake van dat zij iets anders kan zijn. En een tulp is een tulp en een lotus is een lotus. De roos probeert nooit een lotus te worden, en de lotus probeert evenmin ooit een roos te worden. Dat is de reden waarom zij op hun gemak zijn met zichzelf, dat is waarom zij niet neurotisch zijn. Ze hebben geen psychiater nodig, ze hebben geen therapie nodig. De roos is gezond omdat de roos gewoon zijn werkelijkheid leeft.
Alleen de mens heeft idealen, ideeën, over wat zou moeten
En dit geldt voor alles in het leven, behalve voor de mens. Alleen de mens heeft idealen en ideeën over wat zou moeten – je zou dit of dat moeten zijn – en dan ben je gespleten. Dat wat zou moeten en dat wat is, zijn vijanden van elkaar. En je kunt niemand anders zijn dan wie je bent. Laat het maar diep in je hart doordringen: je kunt alleen zijn wie je bent, nooit iemand anders.
Als er geen ideaal is dan ervaar je de realiteit zoals die is
Als deze waarheid eenmaal diep tot je doordringt: “Ik kan alleen mezelf zijn”, dan verdwijnen alle idealen; dat gaat vanzelf. En als er geen ideaal is, dan ervaar je de realiteit zoals die is. Dan zijn je ogen hier nu, dan ben je aanwezig voor wie je bent. De verdeeldheid, de gespletenheid, is verdwenen. Je bent één geworden.
De phony komt bovendrijven, de phony wordt de grote leider
Dit is het probleem: we spelen een rol, we pretenderen, we acteren. Een glimlach, die kun je opzetten, die kun je zo produceren, maar jij bent er dan 2 geworden, je bent dubbel. Je hebt het werkelijke onderdrukt, je bent nep geworden. En nep is wat gewaardeerd wordt door de samenleving. De phony wordt de heilige, de phony wordt de grote leider, de phony komt bovendrijven. En iedereen gaat de phony volgen, de phony is het ideaal.
Nep is wat gewaardeerd wordt door de samenleving
En dat is waarom je niet in staat bent om jezelf te kennen. Hoe kun je jezelf kennen als je jezelf niet accepteert? Je bent de hele tijd je eigenheid aan het tegenhouden, in de mal aan het proppen. Maar hoe zou het anders kunnen dan? Wanneer je verdrietig bent, accepteer dan het verdriet. Dit ben jij. Zeg niet “Ik heb verdriet.” Zeg niet dat verdriet iets is dat los van je staat. Zeg gewoon: “Ik ben verdriet.” En doorleef je verdriet in alle authenticiteit.
De verdeeldheid verdwijnt
En je zal verbaasd zijn dat er een wonderbaarlijke deur in jezelf open gaat. Wanneer jij je droefheid doorleven kan zonder een beeld van gelukkig zijn er naast, dan wordt je onmiddellijk gelukkig, want de tweedeling verdwijnt. Er is geen verdeeldheid meer. “Ik ben verdriet” en er is geen sprake meer van een ideaal om iets anders te willen zijn, dat komt niet aan de orde. Dus er is geen spanning, geen conflict, geen geploeter. “Ik ben gewoonweg dit” en er is ontspanning. En in die ontspanning zit gratie en sierlijkheid en in die ontspanning zit vreugde.
Eerst zal het paradoxaal lijken, maar… het is zo
Alle psychologische pijn bestaat alleen maar omdat je verdeeld bent. Pijn betekent verdeeld zijn. En gelukzaligheid betekent geen verdeeldheid. Het zal eerst heel paradoxaal voor je lijken, dat als je verdrietig bent en je aanvaardt je verdriet, hoe kan je dan vrolijk worden? Het zal paradoxaal lijken, maar.. het is zo. Probeer het maar.
Wat ik niet zeg
En ik zeg ook niet: probeer gelukkig te zijn. Ik zeg niet: “Accepteer je verdriet zodat je gelukkig kunt worden.” Dat zeg ik niet. Als dat je motivatie is, dan zal er niets gebeuren, je bent dan nog steeds aan het streven en strijden. Je zult dan vanuit je ooghoeken kijken van: zoveel tijd is er al voorbij en zelfs verdriet heb ik geaccepteerd en ik zeg ook nog: “Ik ben verdriet” en nog steeds komt er geen blijdschap.” Op die manier komt het ook niet.
Van moment tot moment
Blijdschap is niet een doel, het is een bijproduct. Het is een natuurlijke consequentie voortvloeiend uit eenheid en heelheid. Wees gewoon verenigd met die droefheid, zonder motivatie, zonder een specifiek doel. Een doel is helemaal niet aan de orde. Dit is hoe jij op dit moment bent. Dit is jouw waarheid dit moment. En het volgende moment ben je misschien boos- aanvaard dat ook. En het volgende moment ben je misschien weer iets anders- aanvaard dat ook.
Op weg naar zelf-kennis
Leef van moment tot moment met enorm veel acceptatie. Zonder je af te keren, zonder verdeling te creëren en dan ben je op weg naar zelf-kennis. Zelfkennis is niet een kwestie van het lezen van de bijbel of het belijden van het NOS journaal. Je kan je tijd verspillen en telkens hun mantra’s blijven herhalen en dan zul je het nog steeds niet weten.
Waarom ben je het aan het herhalen?
Als je het weet, dan heeft het geen zin om het te herhalen. Waarom ben je het aan het herhalen? Als je het weet dan wéét je het. En als je het niet weet, hoe kun je het dan weten door maar te herhalen? Zie gewoon het hele domme ervan in. Maar dat is wat er gedaan wordt in dit land en ook in andere landen. Wat zijn mensen aan het doen? Papagaai-achtig herhalen.
Nooit iemand anders
Alleen de mens heeft idealen en ideeën over wat zou moeten – je zou dit of je zou dat moeten zijn – en dan ben je gespleten. Dat wat zou moeten en dat wat is, zijn vijanden van elkaar. En je kunt niemand anders zijn dan wie je bent. Laat het maar diep in je hart doordringen: je kunt alleen zijn wie je bent, nooit iemand anders.
R. ( in 1976)
Just The Way You Are ~ Billy Joel
‘Ik hou van je precies zoals je bent’, Billy Joel live in het Engelse tv-programma Old Grey Whistle Test.