Dit artikel verscheen eerder in dorpskrant De Jutter
WIJK AAN ZEE – Redacteur JP bezoekt een bekend adres: het huis aan de Verlengde Voorstraat waar zijn broer Marc woont. Marc (64) en JP (66) – beiden wandelliefhebber, voeren hierover een lopend gesprek. Marc: “Ik loop het liefste in de natuur. Want dat is gewoon het lekkerste. En je loopt eigenlijk waar de mensheid…altijd gelopen heeft. Sinds het ontstaan van de mens. Omdat wij hier zitten in een door mensen gecreëerde, stenen omgeving en die is heel recent. Ik zou zeggen 99% van de tijd dat er mensen op aarde waren liepen ze dagelijks door de natuur. Je bent eigenlijk.. je komt gewoon weer thuis, eigenlijk is wandelen thuiskomen, ha ha ha.”
Sinds 20 jaar vier ik mijn verjaardag met een wandeling
JP: “ Tja, waar is de niet-natuur ooit vandaan gekomen?” Marc: “Je kan zeggen dat alles wat mensen maken ook natuur is. Maar wat door mensen is gemaakt, staat erg ver af van hoe het altijd geweest is. Goed, wij vlogen als kind al de duinen in hè? We hebben onze hele jeugd bijna niets anders gedaan zowat.” JP: “Wanneer ben je begonnen met langere wandelingen?” Marc: “ Pas een kleine 20 jaar geleden. Toen vierde ik mijn verjaardag met een wandeling. Je loopt naar Bakkum, gaat daar ergens koffie drinken of lunchen en je loopt weer terug en dat is de verjaardag. Voor de meeste vrienden en familie is 20 km lopen geen probleem.
Trainen doe je eigenlijk niet.. je loopt te genieten
Ideaal toch? Dat doe ik ieder jaar, Toen ik zo voor het eerst naar Castricum heen en weer ben gelopen dacht is dit is toch hartstikke leuk. Ik weet nog dat ik zelfs spierpijn had van maar 20 kilometer.” JP: “Je kan meer dan je tot dan toe dacht?” Marc: “Zeker als je elke week één of twee keer loopt. Dan gaat het snel. Dat is iets wat mij echt verbaasde want trainen doe je eigenlijk niet, je loopt te genieten en op een bepaald moment denk je, wat gaat het makkelijk, ha ha, het gaat vanzelf!
Wandelen is heel democratisch
In 2016 kreeg ik een hernia en kon ik amper een paar honderd meter lopen. Toen heb ik een jaar lang niet gewandeld, geen sport niks, conditie nul komma nul. En na dat jaar trok die hernia er langzaam uit en dacht ik, hee… ik kan weer lopen. Nou.. eerst effe een paar kilometer en snel al naar de Kruisberg. En toen ben ik elke week wat verder gaan lopen. Ik werk fulltime dus zo vaak kon ik niet lopen. En tot mijn verbazing kon ik na 4 a 5 maanden gewoon 60 km lopen op een dag. Toen kon ik rondje Camperduin maken. Gewoon, spelenderwijs. Wandelen is heel democratisch hè, je hoeft totaal geen sporter te zijn, je doet gewoon je ene voet voor de andere. Het is geen trainen, gewoon genietend word je beter, ha ha ha.” JP: “Loop je alleen of ook wel samen?” Marc: “Ja ik loop ook wel met een van mijn dochters of met een vriend of kennis, met Wolter.
Rondje Wijk aan Zee – Callantsoog – Wijk aan Zee
Als ik een langere wandeling wil doen.. daar vind ik niemand voor. Ik vind alleen lopen leuk maar ik vind samenlopen ook leuk. Wat ik regelmatig doe is bijvoorbeeld rondje Camperduin. Dus je loopt naar Egmond aan Zee, naar Bergen aan Zee…” JP: “ Over het strand of door de duinen?” Marc: “ Over strand verveelt me. Maar tussen Egmond en Bergen heb je in de duinen alleen maar mulle zandpaadjes, dan vind ik het prettiger lopen over strand. En ook ter afwisseling vind ik het strand af en toe weleens lekker, maar niet te lang. En dan loop je naar Camperduin en dan pak je het Camperpad richting Groet en bij Groet kan je via Schoorl, Bergen en de Voert, zo weer terug naar ’t Woud en dan loop je via Egmond aan de Hoef.” JP: “Heb je ook wandelrondjes hier in de buurt?” Marc: “ Ha, er zijn alleen maar mooie rondjes! Het beroemde Heliomare rondje door de Rellen is echt prachtig. Dat is ongelooflijk rijk aan planten. Ik vind het eigenlijk altijd mooi om daar te lopen.
Verliefd op de landschappen
Heel vroeg opstaan en dan de natuur in gaan is een van de mooiste dingen die je kunt doen. Rond zonsopgang is het landschap echt magisch. Het kost ook geen moeite om vroeg op te staan omdat je weet dat je veel moois gaat zien. Het is magie! En als je echt ver wil lopen dan moet je heel vroeg op staan anders kom je ver na het donker pas weer terug.” Marc: “Zoals je verliefd kan zijn op een vrouw zo kan je ook verliefd zijn op de landschappen. Dat kán gewoon… opgaan in het landschap. Ken je dat ook?” JP: “Nou… hoe ouder ik word, heb ik dat gelukzalige op allerlei plekken. Laatst liep ik bij het viaduct van de Parallelweg, allemaal beton en asfalt, het stond er blauw van de uitlaatgassen, zelfs het verkeer wil zo snel mogelijk daar weg.” Marc: “Ben je er daar dan verliefd op? “
Eigenlijk is lopen in de natuur veel gewoner dan alle andere dingen die we doen
JP: “Eh ja, ik voelde me helemaal in mijn biotoop.” Marc: “Ha. Ha ha.” JP: “ Ik krijg dat gevoel ook op heel gewone plekken.” Marc: “Het is mooi als je de schoonheid overal ziet. Dat is mooi.” JP: “Ja, hoe ouder je wordt…ook met vrouwen… steeds meer mooie vrouwen, ik zie steeds meer moois in vrouwen.” Marc: “Ha ha.” JP: “Ha ha, ja, dank voor dit gesprek broer… opgaan in het landschap!” Marc: “En dan ook een beetje afstand van de mensenwereld, op zijn tijd. De laatste jaren komen er veel boeken uit over wandelen. Als ik daarin lees herken ik heel veel dingen. Het Zoutpad en Robert Macfarlane ‘De oude wegen’ een schrijver die ook veel wandelt. Van een vriend gekregen, net gelezen, Eigenlijk is het helemaal niks bijzonders, lopen in de natuur. Eigenlijk is het veel gewoner dan alle andere dingen die we doen.”