WIJK AAN ZEE – Inwoners van het zeedorp die normaal pop, rock of jazz zingen of in een zangkoor of alleen maar onder de douche brengen liedjes weer tot leven uit de klassieke tv-serie ‘Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer? ‘ die in 2004 ook als musical in de theaters is uitgevoerd. In de studio van het Badgastenkerkje speelden enzongen wij de zangpartijen in van ‘onze’ Hamelen-liedjes. In deze aflevering het lied: ‘Kom in de kudde’ de Yin uitvoering.
Annemarieke, Elli, Milly, Marc, Jan-Paul
Breder bereik via de Bree
Annemarieke Bechtold, foto: Heleen Vink
Annemarieke en Jan Paul ontmoetten elkaar op de Beverwijkse winkelstraat De Bree en JP vroeg: “Zeg zou jij niet dit liedje willen zingen?’ en hij liet het horen via telefoon . “Leuk hoor”, zei Annemarieke, ” maar dit is voor mijn stem wel heul erg laag ” Toch probeerde zij op de Bree een stukje mee te zingen met het origineel van Gerard Cox en als snel hoorde zij JP zeggen: “Is genoeg zo, je bent geslaagd voor de auditie.” Annemarieke vond een ‘nieuw’ register van haar stem waar we hopelijk nog meer van gaan horen.
Gerard Cox als ‘De Kuddegeest’
Op 17 februari 1973 om 19:05 werd ‘Hamelen’ aflevering 9 getiteld ‘De Kuddegeest‘ uitgezonden op Nederland 1. In het jaar waarin er honderdduizenden exemplaren verkocht werden van zijn single ‘t Is weer voorbij die mooie zomer speelde Gerard Cox in ‘Hamelen’ de rol van KuddegeestTilanus van Gulik. Klinkt dit geheel toevallig als anus van gelik ? Of was u hier een beetje aan het dollen Harrie Geelen? ? Hoe dan ook Gerard Cox nam de rol van de Kuddegeest aan.
Korte samenvatting van het verhaal
Gerard Cox als De Kuddegeest en Rob de Nijs als Bertram Bierenbroodspot
Niemand heeft door dat Tilanus van Gulik de inhoud van een flesje dat hij om zijn nek draagt door het eten roert. Het effect wordt al snel zichtbaar: iedereen gedraagt zich gedwee en volgzaam. Zelfs de koningin en prinses gaan huishoudelijk werk doen: op hun knieën de vloer schoonmaken.
Het blijkt dat iedereen doet wat Tilanus wil, alleen Bertram en Barend, die niet hebben gegeten zijn nog niet in de ban van Tilanus. En wanneer prins Tor en ambtenaar Ogterop Eén (gespeeld door John Lanting van Theater van de Lach) arriveren op het kasteel worden ze net zo snel weer buiten gezet.
Ogterop Eén weet wie Tilanus is: hij is een kuddegeest, die iedereen mak als een schaap maakt. De ambtenaar weet ook een tegengif, een bittere pil van de rode-kruis-ridder, “want bitter in de mond maakt het hart gezond”.
Intussen laat Tilanus zijn gnomen (een gnoom is een fictief wezentje wiens bestaan niet wetenschappelijk is aangetoond) spelden dopen in zijn tovermiddel. Prins Tor, Bertram en Barend weten de gnomen te vangen maar kunnen niet verhinderen dat Ogterop Eén geprikt wordt en al net zo gedwee wordt als zijn broer. Hij laat Bertram nog wel zien waar de bittere pillen in het kasteel verborgen liggen. Prins Tor daagt Tilanus uit voor een duel, dat via de troonzaal in de tuin wordt uitgevochten.
Barend laat de kuddegeest struikelen die vervolgens op de gnomen valt. De prikken van hun spelden doen hem veranderen in een schaap. Binnen krijgt iedereen een bittere pil en is snel weer de oude en ook Lidwientje, die niets van de kuddegeest heeft gemerkt, voelt zich beter.
WIJK AAN ZEE – Inwoners van het zeedorp die normaal pop, rock of jazz zongen of in een zangkoor of alleen maar onder de douche brengen liedjes weer tot leven uit de klassieke tv-serie ‘Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer? ‘ die in 2004 ook als musical in de theaters is uitgevoerd. In de studio van het Badgastenkerkje speelden en zongen wij de partijen in van ‘onze’ Hamelen-liedjes. In deze aflevering het lied: ‘Kom in de kudde’.
Gezongen en gespeeld door: Jules, Elli, Milly, Marc, Jan-Paul
Gerard Cox als ‘De Kuddegeest’
Op 17 februari 1973 om 19:05 werd ‘Hamelen’ aflevering 9 getiteld ‘De Kuddegeest‘ uitgezonden op Nederland 1. In het jaar waarin er honderdduizenden exemplaren verkocht werden van zijn single ’t Is weer voorbij die mooie zomer speelde Gerard Cox in ‘Hamelen’ de rol van KuddegeestTilanus van Gulik. Klinkt dit geheel toevallig als anus van gelik ? Of zat je hier een beetje te dollen Harrie Geelen? ? Hoe dan ook Gerard Cox nam de rol van de Kuddegeest aan.
Korte samenvatting van het verhaal
Gerard Cox als De Kuddegeest en Rob de Nijs als Bertram Bierenbroodspot
Niemand heeft door dat Tilanus van Gulik de inhoud van een flesje dat hij om zijn nek draagt door het eten roert. Het effect wordt al snel zichtbaar: iedereen gedraagt zich gedwee en volgzaam. Zelfs de koningin en prinses gaan huishoudelijk werk doen: op hun knieën de vloer schoonmaken.
Het blijkt dat iedereen doet wat Tilanus wil, alleen Bertram en Barend, die niet hebben gegeten zijn nog niet in de ban van Tilanus. En wanneer prins Tor en ambtenaar Ogterop Eén (gespeeld door John Lanting van Theater van de Lach) arriveren op het kasteel worden ze net zo snel weer buiten gezet.
Ogterop Eén weet wie Tilanus is: hij is een kuddegeest, die iedereen mak als een schaap maakt. De ambtenaar weet ook een tegengif, een bittere pil van de rode-kruis-ridder, “want bitter in de mond maakt het hart gezond”.
Intussen laat Tilanus zijn gnomen (een gnoom is een fictief wezentje wiens bestaan niet wetenschappelijk is aangetoond, red.) spelden dopen in zijn tovermiddel. Prins Tor, Bertram en Barend weten de gnomen te vangen maar kunnen niet verhinderen dat Ogterop Eén geprikt wordt en al net zo gedwee wordt als zijn broer. Hij laat Bertram nog wel zien waar de bittere pillen in het kasteel verborgen liggen. Prins Tor daagt Tilanus uit voor een duel, dat via de troonzaal in de tuin wordt uitgevochten.
Barend laat de kuddegeest struikelen die vervolgens op de gnomen valt. De prikken van hun spelden doen hem veranderen in een schaap. Binnen krijgt iedereen een bittere pil en is snel weer de oude en ook Lidwientje, die niets van de kuddegeest heeft gemerkt, voelt zich beter.
WIJK AAN ZEE – Inwoners van het zeedorp die normaal pop, rock of jazz zingen of in een zangkoor of alleen maar onder de douche brengen liedjes weer tot leven uit de tv-serie ‘Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer? ‘ die in 2004 ook als musical in de theaters is uitgevoerd. In de studio van het Badgastenkerkje zongen wij de zangpartijen in van ‘onze’ Hamelen-liedjes. In deze aflevering het lied: Grote Grutten wat een Grote Grot is dat.
Ad, Antoinette, Ronald, Karen, Mariël, Elli, Jan Paul
Hamelen en Griekse mythologie
‘Grote grutten’ komt uit aflevering 25 van ‘Hamelen’ getiteld: De grot van Ardubal die werd uitgezonden op 1 februari 1975 op Nederland 2. Belangrijke ingrediënten in deze aflevering zijn een nimf en een grot met een echo; alle drie elementen uit de Griekse mythologie.
Hier is het aardig om even de mooie wisselwerking te noemen tussen ‘Hamelen’ bedenker Harrie Geelen en echtgenote Imme Dros. Imme Dros is een bekroond vertaalster van Griekse mythen en Harrie Geelen heeft vele van haar boeken geïllustreerd of voorgelezen als luisterboek. Op 4 maart 2020 werden Dros & Geelen in Hilversum opgenomen in het (sprookjesachtig klinkende) Gulden Boek wegens uitzonderlijke verdienstelijkheid. Dit creatief coöpererende koppel heeft dus heel wat sporen nagelaten in de ontwikkeling van het Nederlandse collectieve (onder)bewustzijn:
“Ik heb aan grotten al een ouwe oom dood Ging een grot in op een platboomschuit Toen die grot zich zomaar om mijn oom sloot Ging er dik in kwam er plat weer uit”
fragment Grote grutten wat een grote grot is dat
Dros & Geelen 4 maart 2020
ECHO… echo…
Een nimf is een halfgodin die ergens halverwege de goden en mensen leeft en Echo is in de Griekse mythologie de naam van zo’n nimf. Eentje die maar niet kan stoppen met praten.
Het gebabbel van nimf Echo leidt godin Hera enorm af van belangrijker zaken zoals het in de gaten houden of haar man de god Zeus niet weer eens aan het vreemdgaan is. Zodoende besluit Hera om Echo dan maar te vervloeken waarna de nimf alleen nog maar kan napraten wat anderen zeggen- zeggen. Aan deze mythe hebben wij nu nog steeds het woord Echo te danken.
In het lied is echo geen nimf maar gewoon de terugkaatsende echo van de grote grot. In de mythologie wordt nimf Echo verliefd op het prototype van de narcist: Narcissus, maar veel wordt het niet tussen de twee want het enige wat zij kan is Narcissus napraten – napraten-napraten en uiteindelijk wordt dat zelfs voor een narcist té saai. De nimf trekt zich teleurgesteld terug, waar? Ja hoor in een grote grot– grot -grot.
De gelijkenis met de huidige actualiteit waarin we gestimuleerd door technologie, algoritmes, mediabeleid en verplichte sociale isolatie massaal in ‘bubbels’ of echokamers terecht komen waar we eigen of niet-eigen waarheden herhalen, de gelijkenis is opmerkelijk. Overigens blijken bij nadere beschouwing meer Hamelen liedjes op accurate wijze actuele situaties te bezingen. Neem nu alleen al het basisverhaal van een groep mensen die opeens in een vreemde wereld terecht is gekomen waarin ze voortdurend op zoek zijn naar de normale wereld in het stadje Hamelen waar zij vandaan komen, het oude normaal.
Niemand houdt het toeval tegen
Imme Dros en Harrie Geelen ‘ontmoetten’ elkaar dit jaar puur toevallig in het Badgastenkerkje waar Dorien Rijke weleens voorlas uit haar favoriete voorleesboek: Griekse Mythen van Imme Dros en waar in dezelfde periode Jan Paul – aanvankelijk nog een beetje als guilty pleasure – liedjes ging opnemen van Harrie Geelen. De connectie werd ons eigenlijk pas duidelijk toen JP na een voorleessessie van Dorien eens ging googelen op de naam Imme Dros.
Varia
In de originele uitvoering van ‘Grote Grutten’ hoor je direct na het zinnetje: ´door de grot ging eerst een gek geluid heen’ diverse rommelige geluiden. Voor onze uitvoering hebben wij onze eigen geluiden opgenomen voor een beetje couleur locale. In onze mengelmoesmix zit naast diverse ‘ploep’ en ‘blub’- geluiden ook een opname van vallend staal zoals dat klinkt vanaf de schrootverwerking bij Tata steel. Hergebruik en circulair redeneren is de trend en wij doen even mee door het metalen gekletter een functie te geven in de muziek.
Er zitten meerdere muzikale grappen en grollen in ‘Grote grutten’, eentje die wij muzikaal en origineel vinden en die we ook in onze uitvoering hebben proberen te spelen is: zodanig op de snaredrum roffelen dat het klinkt als GRRRRT en dat af en toe even te trommelen precies wanneer er ook GRRoTe GRRutten wordt gezongen zoals bijvoorbeeld op 1:47.
WIJK AAN ZEE – Inwoners en ook enkele ‘uitwoners’ van het zeedorp duiken in de muziek van de klassieke tv-serie Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer? Op deze pagina presenteren we één voor één online ‘onze’ Hamelen liedjes. Het eerste lied hieronder is het melancholiek melodieuze Weet u ook de weg naar Morpuys ?
WIJK AAN ZEE – Inwoners en ook enkele ‘uitwoners’ van het zeedorp duiken in de muziek van de klassieke tv-serie Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer? Mensen die normaal pop, rock of jazz zingen of in een zangkoor of alleen maar onder de douche brengen liedjes weer tot leven uit de tv-serie die in 2004 ook als musical in de theaters is uitgevoerd. De titel van het project, de zin over toeval komt uit één van de ruim 120 liedjes die Harry Geelen en Joop Stokkermans schreven voor het programma waar van 1972 – 1976 miljoenen mensen naar keken.
In de geluidstudio in het Badgastenkerkje worden momenteel een aantal Hamelen liedjes opgenomen. Hieronder een fragmentje van onze uitvoering van het lied Weet u ook de weg naar Morpuys. De foto met laaghangende mist is van Ronald van Tunen.
Presentatie met Jorian Bakker. Aanvang 12:00 uur. Badgastenkerkje, Julianaweg 75, Wijk aan Zee. Toegang: vrijwillige financiële bijdrage. Inloop vanaf 11.30.
Oud-Wijk aan Zeeër Jorian Bakker (28) vertelt over zijn ervaringen als teamlid van een expeditie met zes andere jonge alpinisten naar Oost-Kirgizië. In de afgelegen Djangart vallei, onderdeel van het Kokshaal Too massief, een uitloper van de Himalaya bereikten zij de top van een 5.000 meter hoge berg die niet eerder beklommen was
Jorian Bakker
Hoe doe je dat? Hoe vind je een onbeklommen berg? Wat moet je kunnen om op expeditie te gaan? Twee jaar trok de NKBV Expeditie Academie uit om hierop voor te bereiden. Jorian vertelt wat het betekent om zo lang naar een doel te werken, om als team door moeilijke tijden te gaan, om onbeklommen bergen te beklimmen en die een naam te mogen geven en wat het betekent om wekenlang in een tent te leven.
Vandaag lanceert WaZ3 het liedje De Dorps-tamtam. Tekst: Jan de Wildt, muziek: Ab Winkel. Het vrolijke nummer over geroddel, gebabbel, geneuzel, gezwam, wordt al een tijdje gezongen door het Wijk aan Zees mannenkoor WazManK en krijgt nu dus een uitvoering van WaZ3: Ab Winkel, JP van der Meij en Saskia Dommisse. Speciale gasten zijn: Raggende Manne-zanger Bob Fosko die speciaal hiervoor naar Wijk aan Zee afreisde en de Beverwijkse muzikant Lut Luttik bas. Dank aan de diverse bewoners en bezoekers van Wijk aan Zee en de dames van Tata Chess tournooileiding voor jullie spontane medewerking aan het filmpje. We maken samen muziek. Het gerucht is de melodie. Contrapunten komen vanzelf. Life is like a piece of music :-)
Daar, Waar je totaal onverwacht tegen al je verwachting in iets moois hoort Ziet Voelt Een lied Zonder woorden Hier
Alarmsignaal: TaTaTa
Op 28 september, tijdens de WazManK- avond in het badgastenkerkje, ging de video ‘Tritone’ van WaZ3 in premiere. Een buiten het fabrieksterrein verdwaald industriëel alarmsignaal is uitgangspunt voor een melodie. De muzieknoten van het alarm zijn Cis-Fis-E. Ta♪Ta♪Ta♪ Muziek, tekst, instrumenten en videoproductie: Waz3
Waz3 is: Ab Winkel – gitaar, JP van der Meij- melodica, Ierse fluit, Saskia Dommisse- percussie, speciale gasten: Ronald Luttik: 6 snarige bas en koor WazManK. WaZ3 dankt de betrokken mensen van Tatasteel voor hun facilitaire medewerking en positieve grondtoon. Het initiatief is, anders dan bv. week van de industriecultuur dat in opdracht (van de industrie) wordt uitgevoerd, tot stand gekomen vanuit intrinsieke motivatie.
Van irritatie naar inspiratie
Jan-Paul van der Meij
Deze week ging de video ‘Tritone’ van WaZ3 in premiere. Een buiten het fabrieksterrein verdwaald industriëel alarmsignaal is uitgangspunt voor een melodie. De muzieknoten van het alarm zijn Cis-Fis-E. Ta♪Ta♪Ta♪
Drie-tonig waarschuwingssignaal uitgangspunt voor melodie
De verbondenheid van staal en kunst gaat dieper dan je misschien zou denken. Voor Leonardo da Vinci, één van de grootste geniën die ooit geleefd heeft liepen kunst en wetenschap door elkaar heen. Precies zoals in het Teylers museum die momenteel een tentoonstelling aan hem wijdt. Tata steel in India organiseert al vanaf 1943 art-in-industry camps. Ook kan het voeren van een staalindustrie in een dicht bevolkt gebied een waar kunststuk genoemd worden. Een kunstwerk van vertrouwen, bedrijfs-p.r. , samenwerking, incasseren en tolerantie.
Statistisch gesproken behoort het schrijven van gedichten en muziek, net zoals het creëren van staal, tot de categorie gevaarlijke bezigheden. Zowel lichamelijk als geestelijk. Volgens een recent Engels onderzoek zou 70% van de muzikanten kampen met psychische problemen. Een andere belangrijke overeenkomst tussen industriewerk en muzikantenwerk zijn bijvoorbeeld de tegennatuurlijke werktijden die noodzaken het dag/nachtritme te veronachtzamen.
Tot het rookverbod in cafés en zalen inging werkten zowel staalarbeider als muzikant in rokerige ruimtes. In beide werkomgevingen kan de temperatuur hoog oplopen. De oren van beiden doorstaan hoge geluidsniveau’s. Beiden diepen zij de glanzende eindproducten vaak op vanuit gore diepten, voorbij de poorten van de hel. Tegelijkertijd is het ook zo dat de muzikale parels worden ingezet als therapeutisch middel en muziek heel effectief is om welbevinden en het genezingsproces te bevorderen. Zeker ook in de IJmond waar het Rode Kruisziekenhuis een ‘muziekkids’ studio bouwt, cliniclowntjes gek doen met een gitaar en waar muziektherapiën worden beoefend in revalidatiecentrum Heliomare. In die zin is mijn geluidsstudio een therapeutisch gezondheidscentrum waar met enige regelmaat ook ‘spoedopnames’ plaatsvinden.
Liedjes van staal
De fabriek heeft geïnspireerd tot het schrijven van talloze liedjes en muziekstukken. Een aantal daarvan is verzameld op de cd 100 jaar Hoogovens die hier gratis te downloaden is. In Velsen Noord runde Albert Schierbeek jarenlang zijn ‘Steelmill studio.’ En op de vinylplaat IJmond Pop prijkt een foto van de fabriek en is o.a. het metal-nummer met het refrein: ‘I have to make some steel’ te horen. Ooit scoorde de Dizzy Man’s Band een nationales top tien-hit met het nummer Shocking over de luchtvervuiling van Hoogovens. Het nummer eindigt met een knipoog in luid gekuch. De oudste band van Nederland, de Bintangs schreef de titelsong voor hun cd Fire and Iron ook weer over de fabriek. De band Carlsberg bezingt de ploegendienst in het rocknummer NightshiftEr zijn ook bands (geweest) die hun naam rechtstreeks ontlenen aan de staalindustrie bijvoorbeeld de groepen ‘Nightshift’ en ‘Walserij-West’. Dit lijstje is alles behalve compleet.
Albumhoes van de band Nighshift
In de IJmond zijn aardig wat mensen niet depressief. Veel zijn dat ook wel, of kennen een diagnose burn out. Op de lokale behoefte aan bewustzijn verlagende psychofarmaca, drugs, tabak en alcohol gaat dit artikel niet in. De gemeente Beverwijk geeft dit jaar prioriteit aan depressie. Een depressieve vrouw die foto’s maakt van andere depressieve vrouwen ontving hiervoor in januari een gemeentelijke onderscheiding. De flat vanwaaraf mensen sprongen is een paar jaar terug gesloopt, een nieuwe buurt is verrezen. PsyQ meldt momenteel voor depressieve mensen een ´beperkte intakemogelijkheid tot 2019´.
In de jaren 60 begon de opkomst van een machine-achtig leven ook in de IJmond goed op gang te komen. In publicaties moedigden IJmondse geestelijken de manier van leven aan waarin de machinerie centraal stond die steeds meer het ritme ging bepalen: het ontstaan van de industriële mens, Homo Machina “Wat we zelf hebben opgeroepen in de moderne industrie moeten we eerst kunnen hanteren om daadwerkelijk aan rust toe te kunnen komen,” zei één van deze geestelijken in een interview met Dagblad Kennemerland. Heden ten dage is het niet meer de kerk die zo direct personeel aanspoort. De kerk belooft mensen die zich gedragen beloning in het hiernamaals, de fabriek beloont nu
Krantenknipsels uit 1968. Geestelijken van diverse gezindten pleiten gezamenlijk voor afschaffing van de zondagsrust.
Tritone herinnert aan de mogelijkheid om het milieu van je gedachten, je gevoel, je doen en laten zuiver aandachtig te laten zijn.
Depressie wordt soms gezien als een toevallige chemische gebeurtenis in je hoofd. Het bekende verhaal van het ’tekort aan een fijn stofje’. Maar de meeste medische instanties erkennen ronduit dat een exact anti-depressief werkingsmechanisme nooit aangetoond is. (de bijsluiter van het bekende middel Prozac vermeldt: het is niet helemaal bekend hoe Prozac en andere s.s.r.i.’s werken‘ Ook meet de dokter niet of er bij een patiënt sprake is van een dopamine-, -serotonine of een noradrenaline tekort.
Een inzinking kan ook worden opgevat als een waarschuwingssignaal. Door je tijdelijk uit te schakelen geeft ze je een kans om verouderde denkbeelden aan de hand waarvan je geleefd hebt overboord te gooien en te veranderen richting je natuur, je hart. Dat kan ook betekenen dat je je huidige bezigheden of relaties op een nieuwe manier gaat zien. We zijn allemaal kunstenaars van ons eigen leven. Zoals Alan Watts het zei: Als je achter het gordijn kijkt kun je zien dat je niet alleen een speler bent in het toneelstuk van het leven- je bent ook degene die het verhaal schrijft.
Grafiet dat Tata uistrooit over zijn omgeving is een vorm van het element koolstof. Passage uit het boek Poreus staal van Benno Graas: Het element koolstof is een van de belangrijkste bouwstenen op aarde. Koolstof heeft daarom vele verschijningsvormen. Onder hoge druk verandert de moleculaire structuur in de briljante schoonheid van een diamant. Mensen die onder grote druk staan. vallen vaak terug tot primair koolstof (burn -out), om van daaruit te transformeren tot diamant. Voor veel mensen opent een burn-out uiteindelijk de transformatie tot bewustwording van hun innerlijke magistrale diamant… Want verdriet en ellende kunnen de tuin van mededogen zijn, schreef Rumi. Als je je hart door alles heen open houdt kan de pijn je grootste bondgenoot worden in je zoektocht naar liefde en wijsheid. ♥
WIJK AAN ZEE – In de Badgastenkerk aan de Julianaweg treedt op vrijdag 21 september om 20:00 Tim Grimm op. Het wordt een akoestisch luisterconcert van deze Amerikaanse singer-songwriter tezamen met zijn zoon Jackson. De Grimm’s doen Wijk aan Zee aan in het kader van hun herfsttoer die ze onder meer in Schotland, Italië en Duitsland brengt. Grimm’s komst naar Wijk aan Zee is voor Ab Winkel de vervulling van een langgekoesterde wens.
Gitarist, zanger, acteur, agrariër Tim Grimm in Wijk aan Zee
Programma vrijdag 21 september
19:30 inloop 20.00 uur Tim Grimm en Jackson Grimm
Badgastenkerk, Julianaweg 75, 1949 AP, Wijk aan Zee
Na het concert wordt een vrijwillige bijdrage gevraagd
Muzikant Tim Grimm wil vooral een andere Amerikaan zijn
AB WINKEL spreekt Tim Grimm, die 2 weken voor hij er optreedt even kwam kennismaken bij de Badgastenkerk.
Tim Grimm is blij dat hij weer in Nederland is. De Amerikaanse muzikant, die inmiddels drie maanden per jaar in Europa vertoeft, vindt het ronduit spannend om in de Wijk aan Zeese Badgastenkerk te spelen. De man die op grote Amerikaanse festivals stond, speelt tegenwoordig vooral om te communiceren. Het vooruitzicht van een mooi luisterpubliek doet hem al een tijdje meer dan geld verdienen en beroemd zijn.
Een dag nadat de boot hem van Newcastle naar IJmuiden heeft gebracht doet hij Wijk aan Zee even aan. Hij begroet de vrijwilligers van de Badgastenkerk alsof hij oude vrienden een lange tijd niet heeft gezien. Het kan bijna geen toeval zijn dat de zanger/componist even later later vertelt dat hij in enkele opzichten een goede Amerikaan wil zijn.
Verhalen vertellen in muziek
Tim Grimm en een trimmer in Wijk aan Zee
,,Het klinkt een beetje raar, maar ik ben me er de laatste jaren meer dan vroeger bewust van dat ik Amerikaan ben. En dat ik niet elke Amerikaan ben. Sinds Donald Trump aan de macht is ben ik me er terdege van bewust dat ik een andere Amerikaan wil zijn dan Trump is. Een die wel open staat voor anderen, die wil verbinden in plaats van te verdelen. Muziek leent zich daar bij uitstek voor.’’
Grimm, die vanuit zijn boerderij in Indiana ook regelmatig en op niveau acteert op toneel en in films, maakte in de afgelopen jaren meer dan tien albums. Hij componeert vooral op gitaar en vertelt in zijn muziek graag verhalen. Die vormen vaak het vertrekpunt van gesprekken die hij na afloop van zijn concerten in Europa met mensen daarover heeft. Die verhalende kracht wordt ook bij vlagen in zijn thuisland opgemerkt. Zo verscheen zijn song ‘The Lake’ in de speelfilm A Walk in the Woods, waarin Robert Redford, Nick Nolte en Emma Thompson de hoofdrollen spelen.
Tim Grimm in een scene met Harrison Ford
Nederland voelt als thuiskomen
Grimm blijft op zoek naar uitdagingen in zijn manier van schrijven en muziek maken: ,,De laatste cd’s heb ik gemaakt met medewerking van mijn gezin. Mijn vrouw Jan Lucas speelde en zong al regelmatig mee, maar nu werk ik ook met mijn beide zoons, Jackson en Connor. Dat is een hele uitdaging. Zij zijn muzikaal veel beter dan ik. Mijn inbreng met schrijven is misschien groter, maar ook daar is samenwerking. Het is een heel intense manier om zo met elkaar om te gaan. En vooral spannend om te zien wat er uit komt. Maar met elkaar werken betekent ook dat de jongens soms net als vroeger bij pa en ma in de auto zitten als we een paar maanden op toer zijn. Je kunt je er alles bij voorstellen.”
Tim Grimm JP en Ab, eerste ontmoeting bij het badgastenkerkje
Omdat Nederland het eerste Europese land is dat Tim aandeed, houdt hij hier een speciaal gevoel: ,,Het is alsof ik thuiskom. De cultuur en de mensen betekenen veel voor me en leveren ook inspiratie voor het schrijven op. Het is mooi dat ik hier steeds terug kan komen. In Amerika kijken mensen me aan alsof ik gek ben. Ze vinden het maar raar dat ik soms voor enkele tientallen mensen optreedt. Ik heb het echter allemaal meegemaakt. Hollywood, grote muziekfestivals en noem maar op. Ik zoek inmiddels liever naar contact en balans. Ik zie mijn familie, heb vrienden en vindt betekenis in het leven. En dat allemaal via muziek. Hoe mooi kan het zijn.”
Tim Grimm speelt met Jackson Grimm vrijdag 21 september om 20.00 uur volledig akoestisch in de Badgastenkerk in Wijk aan Zee. Inloop vanaf 19.30 uur.
Over de titel van de voorstelling is Lut Luttik nog niet uit.
Het zou ‘Oneindig Geluk’ kunnen zijn, of ‘Een Man gaat leren denken als een Vrouw’. ‘Verwacht het Onverwachte’, ‘de Ontmoeting’ of ‘Naar Binnen’. Eenmaal bezig bleek er een rode draad achter de liedjes, gedichten en verhalen van Roland Luttik, zoals hij in het dagelijks leven heet, te lopen.
Verwijzingen naar iets onbekends wat gezien, beschreven en bezongen wil worden. Nieuwsgierig besloot hij de draad te volgen, onvoorwaardelijk, met onbekende uitkomst, en doet daarvan verslag.
Een Tussenstand.
Roland ‘Lut’ Luttik foto JP van der Meij
Voorstelling is een groot woord, want hij gaat naakt op een gitaar van 7 euro. Eén van de verhalen: hoe die op zijn pad komt. Wat hebben wetenschap, Johnny Cash, nondualiteit, psychiatrie, burenruzie, Rock and Roll, boerenkool en intuïtie met elkaar te maken? Muzikantenverhalen. Toots Thielemans komt om de hoek, er wordt gekeken door vele brillen, en uiteindelijk zonder bril…
Wie kijkt er door jouw ogen ?
Programma 26 augustus
11: 45 inloop
12:00 Lut Luttik
De voorstelling is mogelijk met uw vrijwillige bijdrage
Badgastenkerkje, Julianaweg 75 Wijk aan Zee
