WIJK AAN ZEE – Op zondag 25 november om 12:00 uur test Rien Doorn onze ideeën over werkelijkheid en waarneming. Het is een onderwerp waar hij zich beroepsmatig mee bezighoudt als veiligheidstrainer van vliegpersoneel en waar hij zich ook buiten werktijd in verdiept. Tegelijk zal er in het Badgastenkerkje een tentoonstelling zijn van surrealistische tekeningen van de hand van Rien Doorn.
Rien Doorn bij het Badgastenkerkje
Ken je dat? Na goed overleg en discussie heb je het idee dat je met elkaar op dezelfde lijn zit. En dan blijkt later dat toch niet iedereen hetzelfde heeft begrepen.
Ken je dat? De uitdrukking “dat is gezond verstand? ” In het Engels: common sense , letterlijk vertaald: gemeenschappelijke logica. En toch kan iedereen daar zo een eigen idee bij hebben.
Ken je dat? Dat je je best doet de ander van jouw visie te overtuigen? Zeker weten dat jij het bij het rechte eind hebt? Aan het innemen en verdedigen van standpunten wordt heel wat tijd besteed. We doen dat vanuit onze eigen werkelijkheid.
Werkelijkheid……is het werkelijk waar?
Een verrassende lezing voor iedereen die denkt wel een redelijk heldere kijk op de realiteit te hebben.
WIJK AAN ZEE -De nieuwe blazersgroep ‘Het Dorp’ geeft op 11 november om 11.30 een koffieconcert in het badgastenkerkje. De muziek wordt afgewisseld met Wijk aan Zeese verhalen en gedichten die voor worden gelezen en -gedragen door in- en uitwoners van Wijk aan Zee. Het programma duurt tot 13:00.
Het werd stil in Wijk aan Zee toen dorpsfanfare Arion een paar jaar terug stopte. Na ruim 100 jaar was geüniformeerd getoeter en getrommel misschien een beetje uit de belangstelling geraakt. Tegelijkertijd was het ook een gemis bij vrolijke en serieuze gelegenheden dat zoiets er helemaal niet meer kon zijn. Ook waren er muzikanten die het samenspelen misten. De tijden zijn veranderd; kan het misschien allemaal wat laagdrempeliger? Geïnspireerd door het informele karakter van het koor WazManK waarin hij zingt kwam voormalig Arion-lid Klaas van Amersfoort op het idee om een blaaskapel te starten op een zelfde spontane, interactieve manier. De korte verhalen die tijdens het concert verteld worden gaan ook over het muzikale heden en verleden van “Het Dorp” Wijk aan Zee.
Jack de Vries (18) en Ab Winkel (59) zingen samen een lied over het schrijven van hun lied. Het lied is de bonus track van Jack’s komende album dat “BLUE” gaat heten. Jack is in maart dit jaar begonnen met muziek maken en liedjes schrijven. Eerder dit jaar nam hij bij Studio JP al eigen lied op, waarin hij bijna alle instrumenten zelf speelt.
De video van het nieuwe lied is naar een idee van Jack gefilmd door Saskia Dommisse. Jack deed zelf de montage. Je kunt Jacks’ album nu al voor-bestellen via thehillswaz@gmail.com
LIED ft. Ab WinkelDe bonus track van mijn komende album "BLUE"!Je kunt het album nu al voor-bestellen via thehillswaz@gmail.comNu kun je nog even genieten van deze hilarische bonus track.
Geplaatst door Jack De Vries op Dinsdag 6 november 2018
Ik ben Jack en ik ben Ab
We werken aan een liedje stap voor stap
Het komt op de nieuwe cd te staan
We hebben geen idee waarover het moet gaan
Ik zit al vijf kwartier met mijn gitaar op mijn knie
Er komt geen woord meer uit laat staan een nieuw lied
Ik wil blues maar Ab wil pop
We moeten wat bedenken maar mijn ideeën zijn op
Wat ik ook bedenk ’t is ouwe mannen praat
Over mijn pensioen en over mijn prostaat
Wat spreekt zo’n ventje nou eigenlijk aan
Een biertje zes snaren dan wil ie wel gaan
Ik ben Jack en ik ben Ab
We werken aan een liedje stap voor stap
Het komt op de nieuwe cd te staan
We hebben geen idee waarover het moet gaan
Mijn frustratie laat me niet met rust
Zelfs mijn wandeltochtjes stellen mij niet gerust
We zitten in bespreking nummer tien
Ab zegt steeds blijf kijken maar geen lichie gezien
Morgen heb ik weer mijn oppas-dag
Blij dat ik weer op Pixie passen mag
Daarover gaan zingen is niet echt rock & roll
Maar juist van dit soort dingen schiet ik vol
Mensen om me heen zijn ziek en gaan dood
Toch zijn wij gevoelig voor een vrolijke noot
Hoewel onze levens niet hetzelfde zijn
Vinden we elkaar in het laatste refrein
Hij is Jack en hij heet Ab
We werken aan een liedje stap voor stap
Het komt op de nieuwe cd te staan
We hebben geen idee waarover het moet gaan
Daar, Waar je totaal onverwacht tegen al je verwachting in iets moois hoort Ziet Voelt Een lied Zonder woorden Hier
Alarmsignaal: TaTaTa
Op 28 september, tijdens de WazManK- avond in het badgastenkerkje, ging de video ‘Tritone’ van WaZ3 in premiere. Een buiten het fabrieksterrein verdwaald industriëel alarmsignaal is uitgangspunt voor een melodie. De muzieknoten van het alarm zijn Cis-Fis-E. Ta♪Ta♪Ta♪ Muziek, tekst, instrumenten en videoproductie: Waz3
Waz3 is: Ab Winkel – gitaar, JP van der Meij- melodica, Ierse fluit, Saskia Dommisse- percussie, speciale gasten: Ronald Luttik: 6 snarige bas en koor WazManK. WaZ3 dankt de betrokken mensen van Tatasteel voor hun facilitaire medewerking en positieve grondtoon. Het initiatief is, anders dan bv. week van de industriecultuur dat in opdracht (van de industrie) wordt uitgevoerd, tot stand gekomen vanuit intrinsieke motivatie.
Van irritatie naar inspiratie
Jan-Paul van der Meij
Deze week ging de video ‘Tritone’ van WaZ3 in premiere. Een buiten het fabrieksterrein verdwaald industriëel alarmsignaal is uitgangspunt voor een melodie. De muzieknoten van het alarm zijn Cis-Fis-E. Ta♪Ta♪Ta♪
Drie-tonig waarschuwingssignaal uitgangspunt voor melodie
De verbondenheid van staal en kunst gaat dieper dan je misschien zou denken. Voor Leonardo da Vinci, één van de grootste geniën die ooit geleefd heeft liepen kunst en wetenschap door elkaar heen. Precies zoals in het Teylers museum die momenteel een tentoonstelling aan hem wijdt. Tata steel in India organiseert al vanaf 1943 art-in-industry camps. Ook kan het voeren van een staalindustrie in een dicht bevolkt gebied een waar kunststuk genoemd worden. Een kunstwerk van vertrouwen, bedrijfs-p.r. , samenwerking, incasseren en tolerantie.
Statistisch gesproken behoort het schrijven van gedichten en muziek, net zoals het creëren van staal, tot de categorie gevaarlijke bezigheden. Zowel lichamelijk als geestelijk. Volgens een recent Engels onderzoek zou 70% van de muzikanten kampen met psychische problemen. Een andere belangrijke overeenkomst tussen industriewerk en muzikantenwerk zijn bijvoorbeeld de tegennatuurlijke werktijden die noodzaken het dag/nachtritme te veronachtzamen.
Tot het rookverbod in cafés en zalen inging werkten zowel staalarbeider als muzikant in rokerige ruimtes. In beide werkomgevingen kan de temperatuur hoog oplopen. De oren van beiden doorstaan hoge geluidsniveau’s. Beiden diepen zij de glanzende eindproducten vaak op vanuit gore diepten, voorbij de poorten van de hel. Tegelijkertijd is het ook zo dat de muzikale parels worden ingezet als therapeutisch middel en muziek heel effectief is om welbevinden en het genezingsproces te bevorderen. Zeker ook in de IJmond waar het Rode Kruisziekenhuis een ‘muziekkids’ studio bouwt, cliniclowntjes gek doen met een gitaar en waar muziektherapiën worden beoefend in revalidatiecentrum Heliomare. In die zin is mijn geluidsstudio een therapeutisch gezondheidscentrum waar met enige regelmaat ook ‘spoedopnames’ plaatsvinden.
Liedjes van staal
De fabriek heeft geïnspireerd tot het schrijven van talloze liedjes en muziekstukken. Een aantal daarvan is verzameld op de cd 100 jaar Hoogovens die hier gratis te downloaden is. In Velsen Noord runde Albert Schierbeek jarenlang zijn ‘Steelmill studio.’ En op de vinylplaat IJmond Pop prijkt een foto van de fabriek en is o.a. het metal-nummer met het refrein: ‘I have to make some steel’ te horen. Ooit scoorde de Dizzy Man’s Band een nationales top tien-hit met het nummer Shocking over de luchtvervuiling van Hoogovens. Het nummer eindigt met een knipoog in luid gekuch. De oudste band van Nederland, de Bintangs schreef de titelsong voor hun cd Fire and Iron ook weer over de fabriek. De band Carlsberg bezingt de ploegendienst in het rocknummer NightshiftEr zijn ook bands (geweest) die hun naam rechtstreeks ontlenen aan de staalindustrie bijvoorbeeld de groepen ‘Nightshift’ en ‘Walserij-West’. Dit lijstje is alles behalve compleet.
Albumhoes van de band Nighshift
In de IJmond zijn aardig wat mensen niet depressief. Veel zijn dat ook wel, of kennen een diagnose burn out. Op de lokale behoefte aan bewustzijn verlagende psychofarmaca, drugs, tabak en alcohol gaat dit artikel niet in. De gemeente Beverwijk geeft dit jaar prioriteit aan depressie. Een depressieve vrouw die foto’s maakt van andere depressieve vrouwen ontving hiervoor in januari een gemeentelijke onderscheiding. De flat vanwaaraf mensen sprongen is een paar jaar terug gesloopt, een nieuwe buurt is verrezen. PsyQ meldt momenteel voor depressieve mensen een ´beperkte intakemogelijkheid tot 2019´.
In de jaren 60 begon de opkomst van een machine-achtig leven ook in de IJmond goed op gang te komen. In publicaties moedigden IJmondse geestelijken de manier van leven aan waarin de machinerie centraal stond die steeds meer het ritme ging bepalen: het ontstaan van de industriële mens, Homo Machina “Wat we zelf hebben opgeroepen in de moderne industrie moeten we eerst kunnen hanteren om daadwerkelijk aan rust toe te kunnen komen,” zei één van deze geestelijken in een interview met Dagblad Kennemerland. Heden ten dage is het niet meer de kerk die zo direct personeel aanspoort. De kerk belooft mensen die zich gedragen beloning in het hiernamaals, de fabriek beloont nu
Krantenknipsels uit 1968. Geestelijken van diverse gezindten pleiten gezamenlijk voor afschaffing van de zondagsrust.
Tritone herinnert aan de mogelijkheid om het milieu van je gedachten, je gevoel, je doen en laten zuiver aandachtig te laten zijn.
Depressie wordt soms gezien als een toevallige chemische gebeurtenis in je hoofd. Het bekende verhaal van het ’tekort aan een fijn stofje’. Maar de meeste medische instanties erkennen ronduit dat een exact anti-depressief werkingsmechanisme nooit aangetoond is. (de bijsluiter van het bekende middel Prozac vermeldt: het is niet helemaal bekend hoe Prozac en andere s.s.r.i.’s werken‘ Ook meet de dokter niet of er bij een patiënt sprake is van een dopamine-, -serotonine of een noradrenaline tekort.
Een inzinking kan ook worden opgevat als een waarschuwingssignaal. Door je tijdelijk uit te schakelen geeft ze je een kans om verouderde denkbeelden aan de hand waarvan je geleefd hebt overboord te gooien en te veranderen richting je natuur, je hart. Dat kan ook betekenen dat je je huidige bezigheden of relaties op een nieuwe manier gaat zien. We zijn allemaal kunstenaars van ons eigen leven. Zoals Alan Watts het zei: Als je achter het gordijn kijkt kun je zien dat je niet alleen een speler bent in het toneelstuk van het leven- je bent ook degene die het verhaal schrijft.
Grafiet dat Tata uistrooit over zijn omgeving is een vorm van het element koolstof. Passage uit het boek Poreus staal van Benno Graas: Het element koolstof is een van de belangrijkste bouwstenen op aarde. Koolstof heeft daarom vele verschijningsvormen. Onder hoge druk verandert de moleculaire structuur in de briljante schoonheid van een diamant. Mensen die onder grote druk staan. vallen vaak terug tot primair koolstof (burn -out), om van daaruit te transformeren tot diamant. Voor veel mensen opent een burn-out uiteindelijk de transformatie tot bewustwording van hun innerlijke magistrale diamant… Want verdriet en ellende kunnen de tuin van mededogen zijn, schreef Rumi. Als je je hart door alles heen open houdt kan de pijn je grootste bondgenoot worden in je zoektocht naar liefde en wijsheid. ♥
Op vrijdag 28 september zingt WazManK in het Badgastenkerkje. Inloop vanaf 19:30, aanvang 20 uur. WazManK is het ‘genderneutraal-gemengd-mannenkoor uit Wijk aan Zee’. Het koor is bezig aan het zesde jaar en heeft zich in de bestaanstijd ontwikkeld tot een muzikale factor van betekenis.
Onder leiding van Ab Winkel en Rob van der Klooster, verzorgden zij de muziek bij de voorlaatste dodenherdenking. WazManK was op diens verzoek ook te gast bij het afscheid van burgemeester Van Leeuwen, huldigingen van wereldkampioen schaken Magnus Carlsen en de muzikale steunbetuiging van de door vergunningsperikelen geplaagde viskraam van Wijk aan Zee.
Koor WazManK rond het biljart in café de Zon, alsof ze poseren voor een schilderij van Rembrandt,
Het gevoel van WazManK
Op 28 september grijpt WazManK terug naar een selectie composities die iets zeggen over het koor zelf.
Als WazManK een persoon was, is dit optreden een mooie kans om die persoon beter te leren kennen. Via elf veelal nieuwe stukken leert de luisteraar WazManK nog beter kennen. Het koor bestaat uit mannen die kiezen voor een repertoire dat bij hen past. Liedjes die aansluiten bij het gevoel wat in het koor zit. De keuze valt op thema’s als verbondenheid met de plaats Wijk aan Zee, met elkaar en de wereld om het koor heen.
Een belangrijk deel van dit bijzondere luisterconcert is ingeruimd voor bijdragen van solisten uit het koor. Zo zullen Fons Deen, Jacky de Vries, Willem van Sjanneke, Rob van der Klooster, Ab Winkel, Ronald van Tunen en Jean-Pierre Rietman elk een zelfgekozen liedje vertolken. Ze zullen de keuze van hun liedje toelichten. Het gaat om werken die voor hen persoonlijk een extra betekenis hebben.
Gastheer Jan-Paul van der Meijis uitgenodigd om in te gaan op het thema ‘van irritatie tot inspiratie’. Koorlid Peter Meester, die dit jaar debuteerde met zijn eerste verhalenbundel vol met persoonlijke belevenissen, leest een verhaal voor uit zijn komende bundel.
WazMank wordt gevormd door mannen van wie de meesten pas op oudere leeftijd zijn gaan zingen en hier ook geen ervaring mee hadden. Het koor is inmiddels verweven in de Wijk aan Zeese gemeenschap. Het draagt actief bij aan een wederopstanding van een zangcultuur waarin veel plek is voor liedjes uit en over het dorp. WazManK is in de eerste bestaansjaren vaak aanwezig bij vrolijke en serieuze momenten in het dorp, maar ook regelmatig daarbuiten.
WazManK heeft nog steeds plaats voor mannen die willen meezingen.
Entree op de 28ste september is gratis. Aan het einde van het concert wordt een vrijwillige bijdrage gevraagd. Er is thee, koffie en iets lekkers. Tip: neem een vest of trui mee.
Tekst en productie: Waz3 in het Badgastenkerkje. Waz3 = Ab Winkel, Saskia Dommisse, JP van der Meij.
Muziek: Waz3 en Fred Westra (eerste gedeelte) Verder met: Wijk aan Zees gemengd mannenkoor WazMank (tweede gedeelte) Ralph Rousseau – reversed sample (tweede gedeelte) Daan Nieboer – gitaar (laatste gedeelte)
Klik op foto om af te spelen
WaZ3: Ab Winkel, Saskia Dommisse, Jan-Paul van der Meij
TIJD
Neem de tijd zeg je Maar hoeveel is er nog Verknoei je tijd niet zeg je Hoeveel is er nog Neem de tijd zeg je Maar hoeveel is er nog Verknoei je tijd niet zeg je Hoeveel is er nog
Tijd baart rozen zeg je Maar hoelang bloei je nog De tijd heeft vleugels zeg je Hoe lang vlieg je nog Tijd voedt geheugen zeg je Maar hoeveel weet je nog Vergeet me niet zeg je Maar hoeveel geef je nog
Wie weet hoeveel tijd er is geweest Wie weet hoeveel tijd er nog zal komen Wie weet hoeveel tijd er is geweest Wie weet hoeveel tijd er nog zal komen
Wie weet wat nu is Wat nu is
Alles moet vloeien zeg je Maar hoeveel stroomt er nog Heelt alle wonden zeg je Hoeveel zijn er nog Alles moet vloeien zeg je Maar hoeveel stroomt er nog Heelt alle wonden zeg je
Wie weet hoeveel tijd er is geweest Wie weet hoeveel tijd er nog zal komen Wie weet hoeveel tijd er is geweest Wie weet hoeveel tijd er nog zal komen
Op zondag 23 september halen de Whiskeymo’s ons even uit de sleur van alledag. Gekleed in kleurrijke kostuums uit die tijd nemen de muzikanten ons mee naar de rijk gevarieerde muziek uit de glorie jaren van The Swing: 1940-1950. Tophits van toen als ‘In the Mood’, ‘Paper Doll’ en ‘Hello Dolly krijgen met een Nederlandse hertaling een nieuwe dimensie door de verstaanbare teksten. De Whiskeymo’s staan garant voor een theater/muziekshow met aanstekelijke muziek en een vleugje humor. In het Badgastenkerkje spelen ze – vriendelijk voor de oren- zonder versterkers.
11.45 Inloop
12:00 Voorstelling ‘Het hangt in de lucht’
12:45 Koffie, thee, ontmoeting
13:15 Voorstelling tweede helft
14:00
Voorstelling “Het hangt in de lucht’
vertelt een muzikaal verhaal over de liefde “Luister beste mensen, er gaat een gerucht. Liefde is besmettelijk en hangt in de lucht.” Een onheilspellend virus heeft toegeslagen en waart rond in een voorstelling vol met liefdesperikelen. Wanneer sloeg het virus toe en hoe heeft het huisgehouden tussen de 3 personages? Het is een continue aantrekken en afstoten tussen Toby, Coby en Dolly, alle drie op zoek naar de ware.
The Whiskeymo’s zijn:
Anneke Frantsen – Zang Conny Bakker – Zang Dirk van der Meij – Zang en Gitaar Gert-Jan Maas – Contrabas Patrick Kamoen – Regie
Beelden van de repetitie van de voorstelling ‘Het hangt in de lucht ‘ :
WIJK AAN ZEE – In de Badgastenkerk aan de Julianaweg treedt op vrijdag 21 september om 20:00 Tim Grimm op. Het wordt een akoestisch luisterconcert van deze Amerikaanse singer-songwriter tezamen met zijn zoon Jackson. De Grimm’s doen Wijk aan Zee aan in het kader van hun herfsttoer die ze onder meer in Schotland, Italië en Duitsland brengt. Grimm’s komst naar Wijk aan Zee is voor Ab Winkel de vervulling van een langgekoesterde wens.
Gitarist, zanger, acteur, agrariër Tim Grimm in Wijk aan Zee
Programma vrijdag 21 september
19:30 inloop 20.00 uur Tim Grimm en Jackson Grimm
Badgastenkerk, Julianaweg 75, 1949 AP, Wijk aan Zee
Na het concert wordt een vrijwillige bijdrage gevraagd
Muzikant Tim Grimm wil vooral een andere Amerikaan zijn
AB WINKEL spreekt Tim Grimm, die 2 weken voor hij er optreedt even kwam kennismaken bij de Badgastenkerk.
Tim Grimm is blij dat hij weer in Nederland is. De Amerikaanse muzikant, die inmiddels drie maanden per jaar in Europa vertoeft, vindt het ronduit spannend om in de Wijk aan Zeese Badgastenkerk te spelen. De man die op grote Amerikaanse festivals stond, speelt tegenwoordig vooral om te communiceren. Het vooruitzicht van een mooi luisterpubliek doet hem al een tijdje meer dan geld verdienen en beroemd zijn.
Een dag nadat de boot hem van Newcastle naar IJmuiden heeft gebracht doet hij Wijk aan Zee even aan. Hij begroet de vrijwilligers van de Badgastenkerk alsof hij oude vrienden een lange tijd niet heeft gezien. Het kan bijna geen toeval zijn dat de zanger/componist even later later vertelt dat hij in enkele opzichten een goede Amerikaan wil zijn.
Verhalen vertellen in muziek
Tim Grimm en een trimmer in Wijk aan Zee
,,Het klinkt een beetje raar, maar ik ben me er de laatste jaren meer dan vroeger bewust van dat ik Amerikaan ben. En dat ik niet elke Amerikaan ben. Sinds Donald Trump aan de macht is ben ik me er terdege van bewust dat ik een andere Amerikaan wil zijn dan Trump is. Een die wel open staat voor anderen, die wil verbinden in plaats van te verdelen. Muziek leent zich daar bij uitstek voor.’’
Grimm, die vanuit zijn boerderij in Indiana ook regelmatig en op niveau acteert op toneel en in films, maakte in de afgelopen jaren meer dan tien albums. Hij componeert vooral op gitaar en vertelt in zijn muziek graag verhalen. Die vormen vaak het vertrekpunt van gesprekken die hij na afloop van zijn concerten in Europa met mensen daarover heeft. Die verhalende kracht wordt ook bij vlagen in zijn thuisland opgemerkt. Zo verscheen zijn song ‘The Lake’ in de speelfilm A Walk in the Woods, waarin Robert Redford, Nick Nolte en Emma Thompson de hoofdrollen spelen.
Tim Grimm in een scene met Harrison Ford
Nederland voelt als thuiskomen
Grimm blijft op zoek naar uitdagingen in zijn manier van schrijven en muziek maken: ,,De laatste cd’s heb ik gemaakt met medewerking van mijn gezin. Mijn vrouw Jan Lucas speelde en zong al regelmatig mee, maar nu werk ik ook met mijn beide zoons, Jackson en Connor. Dat is een hele uitdaging. Zij zijn muzikaal veel beter dan ik. Mijn inbreng met schrijven is misschien groter, maar ook daar is samenwerking. Het is een heel intense manier om zo met elkaar om te gaan. En vooral spannend om te zien wat er uit komt. Maar met elkaar werken betekent ook dat de jongens soms net als vroeger bij pa en ma in de auto zitten als we een paar maanden op toer zijn. Je kunt je er alles bij voorstellen.”
Tim Grimm JP en Ab, eerste ontmoeting bij het badgastenkerkje
Omdat Nederland het eerste Europese land is dat Tim aandeed, houdt hij hier een speciaal gevoel: ,,Het is alsof ik thuiskom. De cultuur en de mensen betekenen veel voor me en leveren ook inspiratie voor het schrijven op. Het is mooi dat ik hier steeds terug kan komen. In Amerika kijken mensen me aan alsof ik gek ben. Ze vinden het maar raar dat ik soms voor enkele tientallen mensen optreedt. Ik heb het echter allemaal meegemaakt. Hollywood, grote muziekfestivals en noem maar op. Ik zoek inmiddels liever naar contact en balans. Ik zie mijn familie, heb vrienden en vindt betekenis in het leven. En dat allemaal via muziek. Hoe mooi kan het zijn.”
Tim Grimm speelt met Jackson Grimm vrijdag 21 september om 20.00 uur volledig akoestisch in de Badgastenkerk in Wijk aan Zee. Inloop vanaf 19.30 uur.
V.l.n.r. Hendrik Jan Bosma, Rob van der Plas, Sandra Kox,, Evelien Dubbeldam
WIJK AAN ZEE – Popmuziek en klassiek smelten samen op 9 september wanneer Rob van der Plas en Donna Musica spelen in het Badgastenkerkje. Het concert begint om 12 uur. Van der Plas – artiestennaam the Hurryman – is een Indiepop zanger, liedjesschrijver, ontwerper, importeur van het bijna vergeten instrument Q-chord en voormalig popjournalist die zijn roots heeft in de jaren ‘80 punk & New Wave. Donna Musica is een viool /cello duo met Sandra Kox en Evelien Dubbeldam dat licht klassieke muziek speelt uit o.a. de barok, romantiek en tango’s.
Op zoek naar een manier om klassiek en pop te combineren vonden de muzikanten elkaar in Noorwegen waar Edward Grieg’s Peer Gynt suite diepgeworteld is in de Noorse cultuur. Dona Musica wilde de suite al langer uitvoeren en Rob – met zijn voorliefde voor Scandinavische muziek – voelde dat zijn teksten & liedjes qua sfeer en inhoud daar goed bij zouden kunnen passen. Pianist Hendrik Jan Bosma voegde zich bij het team en maakte alle arrangementen.
De Wijk aan Zeese vocalistes Mariëtte van Soest en Saskia Dommisse zingen zondag enkele liedjes van en met Rob van der Plas. Dat de liedjes van the Hurryman catchy zijn blijkt uit een filmpje op youtube met de titel ‘Nick en Simon en Rob’ subtitel: ‘beter goed gejat dan slecht gecomponeerd’. Het liedje ‘Geluksmoment’ van Nick en Simon uit 2013 blijkt dezelfde melodie, ritme en akkoordenreeks te hebben als het nummer ‘Recht door Zee’ dat Rob van der Plas een jaartje of 16 eerder opnam.
De optredens in het kerkje vinden plaats zonder entreeprijs, -subsidie, -sponsoring en zonder horeca. Na afloop van het concert kunnen bezoekers hun belevenis waarderen met een vrijwillige financiële bijdrage.
Programma zondag 9 september
11: 45 inloop
12:00 Donna Musica & the Hurryman
Badgastenkerkje, Julianaweg 75, Wijk aan Zee
WIJK AAN ZEE – Op zondag 2 september komt fluitist Jowan Merckx (België) naar het Badgastenkerkje. Jowan speelt in verschillende groepen en ensembles in de oude muziek en de folk. Met zijn groep Amorroma biedt hij een zelf gecomponeerd repertoire dat is geïnspireerd door muziek uit de middeleeuwen, renaissance, barok en traditionele muziek vanuit heel Europa.
Fluitspeler Jowan Merckx komt op 2 september naar Wijk aan Zee
Jowan Merckx is als een tijdreizende middeleeuwse troubadour die in deze technocratische tijd waarin razend knappe uitvindingen steeds complexere vraagstukken oproepen de schoonheid van de eenvoud laat klinken.
Fluitspelen is luisteren naar de vogel die achter je ogen woont
Fluitspelen is: met vingertoppen vogeltonen vouwen; fluitspelen is: in water mediteren, van adem voorzichtig veren boetseren,of luisteren naar de vogel die achter je ogen woont (uit het gedicht: Vogel gestolen)
De dichter Daaldreef zegt hiermee precies wat Jowan niet onder woorden kon brengen maar wat hij al jarenlang voelde. Telkens weer teruggaan naar het wezenlijke via het spelen van melodieën die geworteld zijn in eeuwenoude muziek. De Wijk aan Zeese kunstenares Sjanneke van Herpendie net als Jowan een warme liefde voelt voor vogels, zal rond het concert een van haar vogelbeelden exposeren.
Vanaf het moment dat Jowan Merckx (1961) als 9-jarige op zolder een oude blokfluit vond bleven zijn legoblokken opgeborgen in de doos. Zoals veel kinderen ’s nachts dromen dat zij kunnen vliegen droomde Jowan dat hij de allermooiste melodieën speelde op de fluit. Hij leerde zichzelf deuntjes spelen en hoorde in die periode ook voor het eerst de streekeigen doedelzakken.
Bob Dylan en Bach
Op z’n dertiende fietste hij op een dag een paar dorpen verder naar Hubert Boone die hij bereid vond om een doedelzak voor hem te bouwen. Bij een knikkerwedstrijd won hij een transistorradio die hem liet proeven van de heerlijkste muziek, van Bach en de Chieftains tot Dylan.
Pas op z’n zevenentwintigste begon de autodidact les te volgen bij Mieke Van Weddingen en dit zet hem er een paar jaar later toe aan te gaan studeren aan het Lemmensinstituut (opleidingsinstituut voor muziek en drama en campus van de kunsthogeschool LUCA School of Arts in Leuven) waar hij z’n fluitspel verder ontwikkelde bij Bart Coen.
Hier komt hij, via Eric Van Nevel terecht in een bad van renaissance en barok en verdiept hij zich met overgave in de muziek van J. S. Bach die hem al sinds z’n kindertijd zo begeesterde.
Jowan speelde in verschillende groepen en ensembles in de oude muziek (Flamenca capilla, Zefiro Torna) en de folk. Met zijn eigen groep Amorroma biedt hij een zelf gecomponeerd repertoire aan geïnspireerd door oude muziek (middeleeuwen, renaissance en barok) en traditionele muziek van over heel Europa. In het Badgastenkerkje speelt Jowan solo op diverse soorten fluit en de doedelzak .
vertelt een muzikaal verhaal over de liefde “Luister beste mensen, er gaat een gerucht. Liefde is besmettelijk en hangt in de lucht.” Een onheilspellend virus heeft toegeslagen en waart rond in een voorstelling vol met liefdesperikelen. Wanneer sloeg het virus toe en hoe heeft het huisgehouden tussen de 3 personages? Het is een continue aantrekken en afstoten tussen Toby, Coby en Dolly, alle drie op zoek naar de ware.
