Extase is vreemd, de samenleving is ertegen, de beschaving is ertegen. De samenleving heeft een enorm belang bij ellende. Is afhankelijk van ellende. Voedt zich met ellende, groeit erop. De maatschappij overleeft op ellende. Ja, extase is vreemd. Alleen rare, gekke mensen kunnen het zich veroorloven.
Lees verderCategorie: Artikelen
De klankschaalconcerten worden aangekondigd met een artikel met praktische / filosofische inzichten. De artikelen van voorbije aankondigingen vind je hier.
Gong, het Geluid van het Geheel
Door het grote trillende vlak geeft de gongklank een geluidsdruk die lichamelijk duidelijk voelbaar wordt en lichaamsresonantie opwekt. Luisteren naar de klank van een juist bespeelde gong is een mogelijkheid om binnen enkele minuten de hersenen in een meditatieve staat te laten komen. Het woord gong staat voor: Generating Ohm, of ‘de klank van het geheel’, ‘het geluid van het universum’.
Boing
Lees verder
Als je door je in te spannen iets kunt bereiken dan is het in feite te voorspellen: je doet er een gegeven hoeveelheid moeite voor en dan lukt het. Echter, meditatie, muziek, dans en liefde ‘lukken’ pas, gebeuren pas wanneer je moeiteloos wordt. Het gebeurt wanneer het vanzelf gaat. Eerst kost het moeite en dan gaat het vanzelf. Om die sprong te kunnen maken, om je helemaal te kunnen overgeven moet je eerst volkomen egoïst worden. Want wie anders geeft er zich over? Zonder sterk ontwikkeld ego kun je je niet overgeven. Er moet toch iemand zijn die zich kan overgeven. Eerst kost het moeite en dan gaat het vanzelf. Wanneer het gebeurt kan niemand je voorspellen.
Doe jij het of doet het jou?
Ego-bewustzijn betekent dat we onszelf ervaren als de ‘doener’ of de regisseur in ons leven. Het ego leeft in de veronderstelling dat hij ook de schepper is van ‘zijn’ gedachten. Maar is er een ‘ik’ die eigenhandig en uit vrije wil gedachten fabriceert? Of verschijnen ze simpelweg, spontaan, uit zichzelf? Maak jij zelf al jouw gedachten, of komen ze op, krijg je ze? Doe jij het of doet het jou?
Gesprekken tussen psychiater Robin Skynner en zijn voormalige patiënt John Cleese, uitgegeven in het boek: Hoe overleef ik mijn familie. Uitgangspunt van het boek is: waarom kennen we onszelf zo slecht? Wat is de invloed van je familie op je leven? Hoe kiezen mensen een partner? Wat verwacht je van elkaar? Was zo’n 40 jaar terug een bestseller en is eigenlijk nog steeds overal te koop. Ik draag dit artikeltje op aan ieder die zware kritiek heeft. Kritiek heb je wanneer je het krijgt. Kritiek heb je wanneer je het levert.
Lees verder“Je kent alleen maar twee manieren: of je bent boos, agressief, destructief, óf je onderdrukt het. De derde manier die ken je niet en de derde manier is: niet eraan toegeven en niet onderdrukken; kijken. Het wonder is dat woede verdwijnt als je het kunt waarnemen”.
Een van de wreedste dingen die de mens is aangedaan, is dat men hem zorgelijk en serieus heeft gemaakt. Dat moest wel, want zonder de mens zorgelijk of serieus te maken is het onmogelijk hem volgzaam te maken. Alleen moedige mensen kunnen leven. De eerste stap om te kunnen leven is moed. Ondanks alle angsten die er zijn begin je met leven.
Het verlangen naar zekerheid
In tegenstelling tot snaar- en blaasinstrumenten geven gongs een disharmonisch klankspectrum. Net als bij bellen zijn de boventonen op de grondtoon niet harmonisch geordend. De gong is een rondte waar disharmonieuze klanken -dat zijn geluiden die niet met elkaar in (overeen)stemming zijn- tot expressie kunnen komen, op elkaar inwerken, klinken in geheel. De gong wordt ook wel ‘de klank van alles’ genoemd.
Net als in de gong komen ook in de dagelijkse realiteit tegenstrijdige geluiden altijd gelijktijdig op. Expliciet zijn ze verschillend impliciet zijn ze hetzelfde. Het hele spel dat het universum speelt is om te vergeten dat het zo is.
Lees verder“Geen mens is een eiland. We zijn op miljoenen manieren met elkaar verbonden. En als ons hart niet vol liefde is voor het geheel wordt ons leven in dezelfde mate beperkt.” (R)
Robbie
Serie artikelen over vertrouwen, in deze aflevering hondje Robbie.
WIJK AAN ZEE – De eerste keer dat ik Robbie zag was op de Meeuwenweg. Hij zat, zoals dat gaat, aan een hondenriem met aan de andere kant zijn baasje. Alie. Zij neemt hem – wát een geluk voor een jonge hond- meerdere keren per dag mee op ‘sleeptouw’ door de duinen of rond de dorpswei en hij ‘sleept’ haar met zijn onweerstaanbare vertrouwen en volkomen aanwezigheid door een moeilijke periode heen.
Wanneer je ieder moment aanvaardt met een diepe dankbaarheid, dan gaat er nooit iets verkeerd. Beschouw iedereen op aarde, iedereen, als een dierbare vriend… Dan zal iedereen dat ook worden.
Wees iedereen dankbaar. Degenen die je hebben geholpen, degenen die het je lastig maken, degenen die onverschillig doen. Wees ze allemaal dankbaar. Samen creëren zij de context waarin Boeddha’s worden geboren, de context waarin jij een boeddha kunt worden.
De eerste keer dat ik Robbie zag was op de Meeuwenweg: “Goeiemiddag Alie, wat is ie mooi! Hoe heet ie ?” Om kennis te maken knielde ik en richtte mijn aandacht op de hond die mij aankeek met zoveel ondeugendheid, blijdschap en vertrouwen dat het me even een brokje deed wegslikken.
Hij kwam gelijk bij me zitten. Ik mocht mijn hand leggen op zijn hoofd. Hij deed zijn ogen half dicht en leek helemaal te ontspannen en binnen luttele seconden liet hij zich zakken en viel midden op de stoep rustig in slaap…
…Toen niet veel later Alie´s markante heldere stem zei: zóóó boef, kom op, we gaan weer verder! sprong Robbie meteen overeind.
Want hij is er helemaal klaar voor.
Altijd, helemaal.
Robbie is helder en klaar
Voor alles
Tekst en foto: JP
Aanverwante artikelen op deze website
Misschien heb je het idee dat je op weg bent ergens naar toe, dat je best vooruitstrevend bent, dat je ergens gaat uitkomen een punt zal bereiken. Maar dat gaat helemaal niet gebeuren daarom noemen we het ook een ratrace. Wat zou er met je gebeuren wanneer je nu eens niet een of ander doel hoeft na te streven? Wat gebeurt er wanneer je niet zo nodig de wereld hoeft te redden? Wanneer je niet zo meteen heel rap ergens heen moet ? Dan vertraag je; dan begin je te kuieren, om je heen te kijken en dan wordt je aandachtig, opmerkzaam. Dit is hoe je van de rechtlijnige weg af kunt komen de natuurlijke slingerweg op.
Sorry-go-round – merry-go-round
Lees verder
‘Wie naar buiten kijkt droomt, wie naar binnen kijkt wordt wakker.’
Moderne wetenschap en oude wijsheid stemmen tegenwoordig overeen in hun beschrijving van de wereld…
…de wereld is een weefsel van verschijnselen bestaande uit energie en bewustzijn. Het oude idee dat de basis van de wereld bestaat uit materie, is door de wetenschap achterhaald. De dingen die we vergeten zijn kunnen we opnieuw leren. We are Reloading lost data.
Basis van de wereld niet ‘spul’ maar energie
Mensen hechten alleen waarde aan dat wat bekend is. Zij weten niet hoe ze het onbekende kunnen gebruiken om tot kennis te komen. De vergissing is makkelijk gemaakt om geen verschil te zien tussen angst voor het onbekende en respect voor het onbekende.
De Tao (de manier waarop de dingen gaan) opereert in het geheim. Het heeft geen vaste vorm. Volgt geen vaststaande regels. Het is zo groot dat je nooit tot het einde kunt komen. Het is zo diep dat je het nooit helemaal kunt doorgronden.
Wie niet het verschil kan zien tussen angst voor- en respect voor het onbekende gelooft dat een ieder die niet meteen aanvalt met felle lampen, vergrootglas, scalpel en breekijzer, lijdt aan een bijgelovige angst. Respect voor het onbekende is de houding van degene die in plaats van de natuur te verkrachten haar koestert en verleidt totdat zij zichzelf geeft.
Maar zelfs wat zij dan geeft is niet de kille duidelijkheid van de oppervlakte maar de warme innerlijkheid van het lichaam – een mysterie dat niet slechts een blanco afwezigheid is van kennis, maar de positieve substantie die wij Prachtig noemen.
Niet verder hoeven te zoeken
“Het hoogste wat een mens op dit gebied kan bereiken” zei Goethe, “is verwondering. Wanneer het primaire fenomeen dit teweeg brengt, laat hem dan tevreden zijn. Meer dan dit kan het niet brengen. Hij zou niet verder hoeven te zoeken naar iets wat er achter ligt: talent weet wanneer het genoeg is, hier is de limiet. “
Maar het zien van een primair fenomeen is meestal niet genoeg voor mensen. Zij denken dat ze nog steeds door moeten gaan. Net zoals een kind dat doet, die wanneer het voor het eerst kijkt in een spiegel meteen wil zien wat er aan de andere kant is.
De natuurlijke wereld onthult haar inhoud, haar volheid van verwondering wanneer respect ons belet om het op een dusdanig manier te onderzoeken dat het wordt verpulverd, uit elkaar getrokken tot een abstractie, tot iets dat los staat van de alledaagse werkelijkheid.
Het kan door liefde maar nooit door het denken
Om de natuur te kennen, de Tao en de ‘substantie’ waaruit dingen bestaan moeten wij het kennen zoals op archaïsche wijze een man een vrouw ‘kent’ – in de warme vaagheid van direct contact.
Zoals The Cloud of Unknowing zegt over God: “door liefde kan hij worden bereikt en vastgehouden, maar nooit door het denken.” Dit houdt tevens in, dat het ook een vergissing is om het te zien als iets dat werkelijk vaag is, zoals mist, diffuus licht of een suikerspin. Het beeld van vaagheid impliceert dat wij om de natuur buiten- en binnen onszelf te leren kennen wij elk idee los moeten laten, iedere gedachte en mening over wat het is en dan… gaan kijken.
De Tao (de manier waarop de dingen gaan) opereert in het geheim. Het heeft geen vaste vorm. Het volgt geen vaststaande regels. Het is zo groot dat je nooit tot het einde kunt komen. Het is zo diep dat je het nooit helemaal kunt doorgronden. Tegelijkertijd is de ordening van de Tao ook weer niet zó ondoorgrondelijk dat de mens het alleen maar kan zien als chaos of verwarring.
Dit ontdek je niet door logisch analyseren
Wanneer een kunstenaar /ambachtsvrouw bezig is met haar materiaal dan is de betekenis van perfectie dat zij weet hoe de natuur van het materiaal te volgen. Hoe zij bij het houtbewerken de nerf van het hout volgt en hoe zij (of hij) gebruik kan maken van de klank-eigenschappen van diverse muziekinstrumenten. De natuur van het materiaal.
Dit kun je overigens niet ontdekken d.m.v. logisch analyseren maar met kuan (China). Kuan kan worden vertaald als ‘stil aanschouwen’, of kijken naar de natuur zonder denken in de betekenis van geconcentreerde/vernauwende aandacht. Het is ook zoiets als ergens ‘feeling’ voor krijgen, de slag te pakken krijgen.
De algemene betekenis van de Tao van Kuan is dat je niet zou moeten regeren door middel van te straffen en juridische druk van wetten maar door vooruit te kijken zou je je invloed moeten gebruiken. Spirituele kracht is voor iedereen onzichtbaar. We zien de hemel die de vier seizoenen aanzet niet en toch raken de seizoenen nooit van hun koers. En ook zo zal je nooit een wijze zien die mensen loopt te dwingen en toch geven zij hem graag gehoor.
Eenvoudig, stil, open
Het gaat erom dat de dingen tot ordening komen door ze te beschouwen vanuit een gezichtspunt dat niet wordt beperkt door het ego. Want de ordening of het patroon kan niet worden waargenomen wanneer jouw kijken er naar en denken erover los van elkaar staan. Ook zul je het niet kunnen waarnemen zolang je het gene dat je bekijkt of bestudeert beschouwt als iets dat los staat van jezelf.
Kuan betekent eenvoudig: stil, open kijken en zonder te zoeken naar een specifiek resultaat. Het zien is alles wat er is. Dat houdt in een manier van observeren waarin er geen dualiteit, geen onderscheid is tussen degene die kijkt en hetgeen er gezien wordt.