Vandaag gemixt in de studio : een nieuw lied van Winkel & van der Meij Met dank aan de mensen op de kofferbakmarkt en op het plein in Wijk aan Zee voor hun spontane medewerking vanmiddag aan onze videoclip. Dankbaarheid ook aan de gemeente Beverwijk voor de stromende watertafel, PWN voor het schone water en bedankt ook Toiletnet.
Hoor het water ruisen. luister naar het bruisen!
Tekst, muziek, produktie: Winkel & van der Meij. Ab Winkel: zang, akoestische – en elektrische gitaar, Jan-Paul van der Meij: zang, en overige instrumenten, special guest: Saskia Dommisse: bongo’s
Het Noordhollands dagblad voert aktie tegen “het modieuze geknoei van de huidige generatie knoppendraaiers”. Klachten: de verstaanbaarheid van stemmen op radio en tv wordt steeds minder door te hard achtergrondgeluid of muziek. Er zijn volgens de krant veel klachten, blijkbaar zijn programma’s met hard achtergrondgeluid populair. Ook wordt er in de krant geklaagd over te veel muziekjes en over de intonatie van nieuwslezers.
Verstaanbaarheid
Opvallend is dat er ook geklaagd wordt over het hoge volume van de reclames terwijl een harder volume de verstaanbaarheid juist verhoogt. Met deze aktie komt het NHD terecht op voor de ouder wordende krantenlezende generatie bij wie hoorproblemen geen uitzondering zijn.
De manier waarop geluid wordt opgenomen, bewerkt of weergegeven verandert in de loop van de jaren continu. De tendens is : steeds harder, dieper, helderder. Zo weinig mogelijk stiltes en meerdere lagen van geluid. Dit heeft tot gevolg de veel media een voortdurende stroom van opgepompte kakafonische herrie produceren.
Medicalisering, Ik hoor je niet / Hoormij
De actie ligt ook in de lijn van de innige samenwerking van het NHD met medische- en farmaceutische bedrijven die blijkt uit de lange reeks medische advertorials in de krant. Advertorials zijn berichten die er uit zien als een artikel maar fungeren als advertentie. Achter de actie zit de medische stichting Hoormij. De meer dan 10.000 ondertekenaars zijn als potentiële klanten voor bijvoorbeeld een nieuw gehoorapparaat alvast geregistreerd.
Ze hebben aangegeven moeite te hebben achtergrondgeluiden te scheiden van voorgrond geluiden. En dat is nu precies wat verkopers van gehoorapparaten beloven: “Om het natuurlijk gehoor goed na te bootsen, moet ruis verdwijnen. Zo kunt u zich concentreren en beter afsluiten voor achtergrondgeluiden”
Geluid naar de knoppen
Niet alleen kunnen ariesten, producers en producenten bepalen hoe geluid wordt gemixt. Radio- en televisie programma’s mixen signalen, voegen pingeltjes toe. Omroepen en zendstations kleuren hun eindsignaal met effectapparatuur. Geliefd en gehaat zijn de Optimod’s van de firma Orban. Deze firma gedijt op de jarenlange wapenwedloop in geluidsdruk. Hun slogan is: “Kan uw signaal de concurrentie aan met andere stations?” http://www.orban.com/products/radio/
Een Optimod kan geluid op tientallen manieren verbeteren of verslechteren
Al twintig jaar terug hoorde ik geluidstechnici bij de omroep klagen over de instellingen van de Optimod. Voor wie goed luistert is dit niet meer om aan te horen. De afstelling van de effecten is niet persé op basis van kennis en persoonlijke smaak van geluidstechnici. Zendkanalen, omroepen willen gezien en gehoord worden en willen niet achterblijven bij de concurrentie. DJ’s kunnen niet weerstaan en een effect apparaat is de ideale extensie voor iedereen die bigger and deeper and brighter than life wil te klinken Een apparaat als de Optimod kan het geluid op tientallen manieren verbeteren of verslechteren.
Er wordt o.a. galm, echo, toonregeling, compressie, limiting, expander gebruikt. Ieder radio of tv programma of kanaal kan zijn eigen voorkeursinstelling gebruiken. Klassieke programma’s zijn misschien wel de enige programma’s die nog wel met (enige mate van) dynamiek klinken . De betekenis van dynamiek is niet luid, heftig en druk. Een groot dynamisch bereik betekent dat er grote verschillen zijn tussen de hardste – en zachtste pasasage.
Of de actie in het NHD zal leiden tot een her-ijking van de geluidsdruk in de media ? Wie weet, misschien als er genoeg lawaai over gemaakt wordt.
De eerste podcast van Richard de Leth is online. In de debuut aflevering gaat over drie voedingsstoffen waaraan de meeste Nederlanders een tekort hebben: eiwitten, vitamine D3 en Jodium. Studio JP maakte speciaal voor Richard de intro- en outro voor de podcast.
Meer dan 150 liedjes van Jan-Paul van der Meij zijn nu online: https://studiojp.bandcamp.com/music De nummers kunnen beluisterd worden en zijn voor een klein bedrag en vaak ook gratis te downloaden. (Vul voor de gratis downloads bij bedrag : 0 nul euro in.)
De selectie bevat A – en B kantjes van vinyl- en CD singles, albumtracks, live versies, akoestische versies, radio-optredens, korte interviews, demo’s, niet uitgebrachte tracks, repetitie- opnames, filmmuziek die JP maakte, instrumentaal werk, en diverse muzikale grappen en grollen. Per track is ook te zien welke muzikanten er op meespelen , schrijver(s) van het lied, en de songtekst.
Naast nummers waarop JP alle instrumenten speelt veel opnames met diverse bands waar hij mee optrad : de Blondino’s, Double Use, de JP van der Meij band, De Vier Maten, De vijf Maten, De Gorelev, The Smurrymen, Stevie RIks en The Doo’s, de Dopegezinde Gemeente. Samen met Bintang Frank Kraaijeveld maakte JP diverse opnames die te beluisteren zijn via Bandcamp. Ook een paar opnames van live-optredens van het duo van Kraaijeveld & van der Meij. JP schreef en zong ook veel liedjes samen met muziekmaatje Paul Freid.
De thema CD’s die JP produceerde voor actiegroepen en cultuurstichtingen zetten veel muzikanten aan het componeren en aan het zingen. Naast de opnames leverde JP zelf ook muzikale bijdragen aan die cd’s zoals het nummer Shattered Horizon (CD Laat de kust met rust / protest cd vliegveld in zee) en Als de knoppen open gaan (CD Meneer Rijkswaterstaat en 17 andere melodiën, die werd opgenomen naar aanleiding van het plan om kolen gestookte energiecentrales op het strand te bouwen in het gebied tussen Wijk aan Zee en Aloha / Timboektoe , de Noorpier). Got a reputation en Little Village zijn nummers die JP maakte met de band The Smurrymen voor een CD t.g.v. het project Cultural VIllage.
Ook te beluisteren/downloaden: een paar liedjes van CD’s die JP samen met Ab Winkel produceerde: van de dubbel cd Zo klinkt Wijk aan Zee het lied Bankje bij de Spar en afkomstig van een thema cd over landgoed Westerhout in Beverwijk het lied Niemand.
Met de Engelse komiek Stevie Riks maakte JP een aantal nieuwe nummers in de stijl van classic rocksterren als The Beatles, David Bowie en The Bee gees. RIks kan stemmen zo goed imiteren dat mensen nogal eens denken een onbekend nummer van de originele artiest te horen. Het nummerWild Flower Child is een parodie op Paul mc Cartney in zijn WIngs periode begin jaren 1970. En Won’t you please play that song is geïnspireerd door David Bowie Meer van deze pastiches of Spoofs zoals de Engelsen het noemen zijn te beluisteren via de studiojp bandcamp pagina.
JP in de studio begin jaren 90
De oude opnames zijn low-fi mede omdat ze afkomstig zijn van audio cassettes van 30 jaar of ouder. In de loop van de jaren groeide de studio in apparatuur, in ervaring en ook in vierkante meters. De eerste opnames vonden plaats in JP’s slaapkamertje in zijn ouderlijk huis. Later nam hij op in de bedrijfsruimte van zijn vader: het voormalige badgastenkerkje in Wijk aan Zee.
Jan-Paul kocht zijn eerste bandrecorder , de Teac A 3440, in 1979 en begon er meteen mee te experimenteren. Een aantal van deze eerste enthousiaste probeersels zoals het nummer Meisje is ook te beluisteren op Bandcamp. JP spaarde voor een tweede hands mengpaneel en wat microfoons, statieven en snoeren en zo rond 1980 maakte hij zijn eerste opnames met een complete band. Eerst zijn eigen bandje en later steeds meer andere bands, ensembles, zangkoren, singer-songwriters, scholen, en particulieren. De studio in Wijk aan Zee heette eerst studio Jongensstad, daarna de Lopende Band, en vervolgens gewoon: Studio JP.
In 1983 werd de Teac recorder vervangen voor een Fostex A8 . Dit betekende meer mogelijkheden en betere geluidskwaliteit. De jaren 90 waren het tijdperk van de ADAT. Digitaal opnemen op VHS videobanden. In 2001 ging JP nog meer digitaal met de Mackie HR16 en een paar jaar later ging de studio volledig digitaal en kwam er een eind aan de “spaghettitijd” met de vele kabeltjes en snoeren. Iedere periode heeft zijn eigen techniek, geluid en charme wat terug te horen is in de diverse opnames. De meeste oude opnames zijn ge-remasterd.
Kerstliederen worden in de zomer opgenomen in de studio. En als het Kerst is dan kun je in de studio een proefopname doen met een operazanger die van country- en popmuziek houdt.
Fijne kerst en gelukkig nieuwjaar!
Boven dit artikel één van de vele niet eerder gepubliceerde foto’s uit het deze week verschenen boek “Dirk Jansen, jachtopziener op de Breesaap. De Breesaap was een gebied met duinen, bos en enkele landgoederen en boerderijen dat zich uitstrekte tussen Wijk aan Zee, Beverwijk en Velsen. Het pad rechts op de foto slingerde door de Breesaap via Tussenwijck naar Velsen-Noord.
Liefde voor mensen, natuur, en muziek
Op sprankelende toon beschrijft Dirk Jansen (1881-1970) het leven in en om Wijk aan Zee in het begin van de vorige eeuw. Uit zijn verhalen blijkt gevoel voor humor en liefde voor mensen, natuur en muziek. De plaatselijke muziekvereniging Arion die bijna een eeuw lang bij dorpse feestelijkheden heeft getoeterd is destijds opgericht door Jachtopziener Jansen samen met winkelier Daan “Flip” Schellevis. Hoe Arion in die tijd klonk en wat zij speelden is niet meer te horen want er was nog geen opname studio ;-) De familie van Dirk was actief in toneelclub en zangkoor en zowel een dochter als een zoon deden toen al aan fotografie. Veel van die unieke foto’s uit het familiealbum sieren nu het boek.
Tweede Wereldoorlog: jachtopziener of stroper?
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zag Jansen dat de Duitsers delen van het duingebied innamen. Er werden bunkers gebouwd en versperringen. Er waren gebieden waar ook hij als jachtopziener niet mocht komen. Toch was hij op zo’n plek klemmen aan het zetten om konijnen te vangen. Het was nu eenmaal een plek waar veel konijnen waren. Plots stond er een Duitse soldaat met het geweer in de aanslag voor zijn neus: “Halt was machen sie!” Jansen was even verbouwereerd maar herstelde zich snel en zei: “Ik ben hier jachtopziener – Polizei. Ik zoek hier deze klemmen, er wordt hier gestroopt.” Dirk moest mee om zicht te verantwoorden. Hij werd eerst verhoord in een bunker door de Oberleutnant, en later onder bedreiging van een geladen geweer moest hij naar Velsen waar de Ortskommandant hem ondervroeg. Dirk hield vol dat hij klemmen en strikken opruimde die door stropers geplaats waren. Uiteindelijk kreeg Dirk zijn papieren terug en mocht gaan. De Duitsers waren op zoek gegaan naar meer klemmen maar hadden die niet kunnen vinden. Toen Dirk de volgende dag zag dat er konijnen in die klemmen waren gelopen had hij niet de moed om ze eruit te halen en is toen maar doorgelopen.
Veranderingen
Dirk jansen doorkruiste de Breesaap vanaf zijn derde jaar samen met zijn vader die ook jachtopziener was. Hij schoot zijn eerste konijn toen hij 8 was. Broer Jan ging ook in de jachtopzienerij. Hij vond werk op de Veluwe.
Duinen en landgoederen verdwenen onder de uitbreidende industrie. Restanten van huize Rooswijk met daarachter een nog bescheiden Hoogovenbedrijf.
Het boek illustreert hoe ontwikkelingen leven en landschap totaal kunnen veranderen. Dirk Jansen heeft gezien dat zijn geliefde Breesaap plaats moest maken voor staalindustrie. Grote campings maakten plaats voor staalwalserijen, Wijk aan Zee was niet meer geschikt als kuuroord (sanatorium) en tuinbouwgebieden veranderden in industrieterrein of woonwijken voor het personeel.
De komst van de industrie betekende werk en staal. Het betekende ook het einde van de Breesaap als natuurgebied met uitgestrekte bossen en duinen, het einde als wandelgebied, het einde als jachtgebied.
Het omringende duingebied verloor in de loop van de jaren zijn natuurlijke zandige karakter dat nog goed te zien is op oude foto’s. Door stikstofdepositie (neerslaande luchtvervuiling) wordt het zand bemest waardoor de soortenrijke kruidenvegetatie steeds meer overwoekerd raakt door gras en struiken. Natuurbeheerders zijn veranderd in natuurbouwers die de vergrassing te lijf gaan met graaf-, zaag, plagmachines en met grazende schapen, koeien, pony’s, geiten en hooglanders. Deze ‘natuur’ is een soort tuin geworden die voortdurend wordt onderhouden.
De visie op de oorspronkelijke natuurgebieden is in honderd jaar niet wezenlijk veranderd: nog steeds worden resterende duinen gezien als braakliggend terrein dat naar believen gebruikt wordt voor de aanleg van fabrieken, wegen, bedrijfsterreinen.
Tata (Corus) wilde niet gezien worden in gezelschap van pad, hagedis, of orchidee.
Zo is in 2004 aan de rand van het industrieterrein zo’n 11 hectare bos- en duingebied veranderd in asfalt, gebouwen en beton. Dat er bijzondere planten en dieren in de randgebieden te vinden zijn werd toen door Corus / BPY stelselmatig ontkend. Sinds de Natuurbeschermingswet, de Flora- en faunawet, de Boswet kunnen worden afgehandeld met de Omgevingsdienst IJmond (2016) en sinds de invoering van het begrip “Tijdelijke Natuur” wil de fabriek graag samen op de foto met een vogel een boswachter of een bloeiende plant.
Wat niet zal verdwijnen dank zij de inspanningen van Cherry Bron en het Historisch Genootschap Midden Kennemerland zijn vele details over het leven in de Breesaap en het toenmalige Wijk aan Zee. Cherry Bron is kleindochter van Dirk Jansen. Zij vult het verhaal van haar opa aan waar nodig en blikt terug op haar eigen jeugd in Wijk aan Zee na de oorlog.
Wijk aan Zee en de Breesaap 1917, rijke natuur en schone lucht. weinig werk en weinig werkzoekenden
Landgoed Rooswijk, Breesaap
Uit een krantenartikel in 1968: “Velen zullen aan het park van landgoed Rooswijk in de Breesaap zoete herinneringen bewaren. Hoevelen zijn niet op een warme zondagmiddag door de prachtige bossen gewandeld, door de lanen die aansloten op de weg naar Wijk aan Zee, een weg door een prachtig tuin- en duinlandschap dat de Breesaap was? Hoezeer heeft men niet kunnen genieten van het prachtige natuurschoon met zijn rijke flora en fauna?. Wie nu het ter plaatse gebouwde Buitenhof – de houten gebouwen van Hoogovens, waarin de afdeling personeelsvoorziening zetelt – aanschouwt kan zich niet meer indenken dat hier eens één van de mooiste buitenplaatsen van Kennemerland heeft gestaan”
‘k Wijck sorgen van het hof en gaa mijn wandelpaaden, met roosen, leliën, met crucht en fruyt beladen, Doorsoecken en doorsien; kom naader mij en kijck, Hoe ick de roosen soeck, daar ick de roosen wijck (C. Gravesteijn in de Hollandse Parnas over landgoed Rooswijk)
In het boek Dirk Jansen jachtopziener van de Breesaap, zijn veel foto’s van het gebied de Breesaap. Veelal gemaakt door familieleden van de familie van Dirk. De plaatjes bieden een unieke kijk op een landschap dat zo goed als helemaal is gekapt en weggegraven.
Bron en Braam, C.B. & C.B.
Cherry Bron en Conny Braam hebben meer gemeen dan hun initialen. Beiden hebben zij ook een voorvader die in de Breesaap heeft gewoond en allebei schreven zij over deze voorvader een boek. Conny Braam – de woede van Abraham
De Breesaap rond 1880. Het Water Gat (linksonder) was een beekje dat uitmondde op het strand even ten Noorden van de huidige strandpaviljoens Timboektoe en Aloha.
De duinen van de Breesaap in 1951 De kerk/studio staat aangegeven als PK boven de letters ee van Wijk aan Zee.
Deel van de Breesaap en Wijk aan Zee in het jaar 1936
CALLANTSOOG / WIJK AAN ZEE – Is er iets mooiers voor een opa of een oma dan spruiten die tot bloei komen en in harmonie samen muziek maken? vandaag wisten Ilse en Koen studio JP te vinden om er voor hun pas overleden opa twee liedjes op te nemen. Het was opa’s wens dat deze twee telgen muzikaal van zich laten horen bij de crematie en ze doen het graag. De kans lijkt groot dat er heel wat traantjes gaan vloeien als deze muziek straks klinkt tijdens het afscheid van opa. Koen, Ilse en familie wij wensen jullie veel sterkte bij dit verlies.
Koen en Ilse zingen een lied voor hun overleden opa
WIJK AAN ZEE – Een live opname in de studio met de country- folk- en soulmuziek van de band Eland Een akoestische groep rond twee zangeressen: Hella Eland en Milly de Groot. In twee dagen tijd werden genoeg nummers opgenomen om een volwaardige cd mee te voorzien. Er wordt momenteel gewerkt aan de nabewerking en mix. Zodra de muziek naar buiten komt laten we het je horen via deze site.
Live opnemen in een studio heeft naast beperkingen ook een aantal grote voordelen.
1 Je krijgt een pure, representatieve opname van hoe je band tijdens een optreden klinkt.
2. Alle instrumenten en zang tegelijk opnemen gaat sneller dan alles één voor één inspelen. Zo kun je meer nummers opnemen in dezelfde tijd.
3. Je kunt een nummer gerust meerdere keren spelen en opnemen omdat er geen publiek bij is. Dat geeft je de mogelijkheid te kiezen voor de best gelukte versie.
De band Eland tijdens de live opname in de studio, v.l.n.r: Tom Clarke: bas, Arnold van den Outenaar: gitaar, Josse Sharrard: drums, Hella Eland: zang, MIlly de Groot: zang, Marc Kamsma: banjo.
WIJK AAN ZEE/ HAARLEM – De meditaties die Xander van der Zijden opnam bij studio JP zijn deze week verschenen op twee cd’s. Iedere in sfeervol hoesontwerp gestoken cd bevat twee meditaties. De eerste cd begint met een meditatie met de aarde voor veiligheid en energie en besluit met een meditatie met de maan voor contact met ons hogere zelf.
De tweede schijf stijgt op met een meditatie met de zon voor healing, ontspanning en kracht en gaat verder met een meditatie met de sterren voor het aanspreken van ons innerlijk kind. Muzikaal worden de meditaties ondersteund met muziek van o.a. Peter Lunow.
